Film obnaża alarm klimatyczny jako sfabrykowany postrach, bez jakiejkolwiek podstawy naukowej. Pokazuje, że badania naukowe i oficjalne dane nie wspierają twierdzeń, że jesteśmy świadkami wzrostu liczby ekstremalnych zjawisk pogodowych – huraganów, susz, upałów, pożarów i innych. Zdecydowanie odpiera stwierdzenia, że obecne temperatury i poziom CO2 w atmosferze są bezprecedensowe i niepokojąco wysokie. Przeciwnie, w porównaniu do ostatnich 500 milionów lat ziemskiej historii obecne temperatury i poziom CO2 są ekstremalnie i wyjątkowo niskie. Jesteśmy obecnie w trakcie epoki lodowcowej. Film pokazuje, że nie ma dowodów na to, że zmiana poziomu CO2 (poziom CO2 zmieniał się wiele razy) „napędzała” zmiany klimatu w przeszłości.
Dlaczego wciąż się nam powtarza, że „katastroficzne, spowodowane przez człowieka zmiany klimatu” są niepodważalnym faktem? Dlaczego mówi się nam, ze nie ma dowodów, które temu przeczą? Dlaczego wmawia się nam, że każdy, kto kwestionuje „klimatyczny chaos” jest „płaskoziemcem” i neguje naukę.
Film bada naturę konsensusu stojącego za zmianami klimatu. Opisuje genezę mody na finansowanie badań klimatycznych oraz powstanie wielobilionowego przemysłu klimatycznego. Mówi o setkach tysięcy miejsc pracy zależnych od kryzysu klimatycznego. Wyjaśnia kolosalny nacisk na naukowców i inne profesje, aby nie kwestionować alarmizmu klimatycznego: odbieranie funduszy, odrzucanie przez czasopisma naukowe czy społeczny ostracyzm.
Lecz alarm klimatyczny to coś więcej niż tylko koniunktura na fundusze i miejsca pracy. Film eksploruje politykę związaną z klimatem. Od samego początku straszenie klimatem było polityczne. Sprawcą był wolnorynkowy, przemysłowy kapitalizm. Rozwiązaniem były wyższe podatki i więcej regulacji. Od samego początku alarm klimatyczny został zaadoptowany i jest promowany przez grupy, które faworyzują większy, bardziej kontrolujący rząd.
To jest niewypowiedziany podział polityczny stojący za alarmem klimatycznym. Straszenie klimatem przemawia szczególnie do wszystkich z rozległego, finansowanego ze środków publicznych establishmentu. Obejmuje on w dużej mierze finansowaną ze środków publicznych zachodnią inteligencję, dla której klimat stał się kwestią moralną. W kręgach tych krytykowanie lub kwestionowanie alarmu klimatycznego stało się naruszeniem etykiety społecznej.
Film zawiera wywiady z wieloma wybitnymi naukowcami, w tym z profesorem Stevenem Kooninem (autorem książki "Kryzys klimatyczny? Prawdy, półprawdy i kłamstwa...", byłym rektorem i wiceprezesem Caltech), profesorem Dickiem Lindzenem (byłym profesorem meteorologii na Harvardzie i MIT), profesorem Willem Happerem (profesorem fizyki w Princeton), doktorem Johnem Clauserem (laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 2022 roku), profesorem Nirem Shavivem (Instytut Fizyki Racah), profesorem Rossem McKitrickiem (Uniwersytet Guelph), Williem Soonem i kilkoma innymi.
Film został wyreżyserowany przez brytyjskiego filmowca Martina Durkina i jest kontynuacją jego znakomitego dokumentu z 2007 roku "The Great Global Warming Swindle". Tom Nelson, podcaster, który od ponad dwudziestu lat dogłębnie analizuje kwestie związane z debatą klimatyczną, był producentem filmu.
Film #ClimateTheMovie będzie dostępny za darmo w wielu miejscach online od 21 marca 2024 roku. Napisy dla wielu języków są obecnie tworzone przez Fundację Clintel. Śledź @ClimateTheMovie i @ClintelOrg, aby otrzymywać aktualizacje.
It is a pleasure for us to share our best wishes and congratulations. You have been given a virtual hug by the curation account @newvisionlife and manually curation by @OneRay.
Life never ends and there are new ways to see it. Tell us yours in our community
Es un placer para nosotros compartir nuestros mejores deseos y felicitaciones. Usted ha recibido un abrazo virtual de la cuenta de curación @newvisionlife y curado manualmente por @OneRay
La vida nunca termina y hay nuevas formas de verla. Cuéntanos la tuya en nuestra comunidad