When I was 13, I was a fanatic of the ID studio waiting for the release of their newest game. I knew everything about them, knew both parts of "Doom" by heart and I continued to play them, even though it had been several years since the premiere. I liked helping my friends with the hardware, already back then I liked being up to date with all the games, and at the center of it all was "Doom" (and complaining about "Quake"). My love was so great that some of my schoolmates made fun of me in different ways (in this case, they weren't malicious taunts, but warm, friendly jokes) - they asked if I found out anything new about "Doom 3", Will I lend them the Alpha version, which one day leaked to the Internet (and I bought it in Krakow, when I was with my family, and by the way we went to the computer market) etc. When, before the premiere of my dream game, I found out about the book "Masters of Doom", I was so happy that I told my friends - "You will see, someday I will buy this book and, together with the Doom Bible, they will occupy the most important place in my collection! ". Years passed, my love for the brand decreased, but despite this, I always have a copy of it for PC (and recently - PS4) and I like to turn it on once in a while. I recently went through the first part entirely on the Sony console and every now and then I turn on some extra levels. When I found out that it was released on the Polish market and I do not have to bring it from abroad, like the "Command and Conquer Remastered" collector's edition, I knew that this was the moment. The moment when I finally read this publication and put it next to my greatest treasure - the now incomplete Legend of the Galactic Heroes book collection. Finally, "Doom Bible" will not be included in my collection, because contrary to my expectations, it is not a book and I would rather not want to pay to buy it at foreign auctions. The more that there is a free version on the Internet.
The book was written by David Kushner. I did not know and still do not know this author, but I have heard many positive opinions about him. After this book, I can agree with that - he wrote it very vividly (everything is easy to imagine, especially if, like me, you grew up at a time when the market for PC games and home consoles was developing very quickly), including a lot of specific information. As NrGeek said, it reads like the best thriller or comic book. It keeps you in suspense, and we want to know the next chapters. It is not long, as it is just over 300 pages long, but David has included all the relevant information in it. Apart from the events before "Wolfenstein 3D", I already knew over 90% of its content from publications by CDA editors or other magazines about games in Poland, materials on YouTube (thanks to the above-mentioned NrGeek, Coleslav and several other creators), or other sources. The information I heard on YT made its way into my brain recently (i.e. in the last decade), but I knew most of it before, so YouTube users only refreshed it. Those from before the Wolf3D era, I knew only fragmentarily, and thanks to David I organized my knowledge and got to know the beginning of the career of our childhood creators.
What is this book about? He tells, among others about what the path of the two Johns looked like before they became icons and co-creators of pop culture. We learn what the world looked like before the era of ID, Apogee, Microsoft, the Internet. We get to know the titles or events that inspired young boys to choose their career path. We also have some interesting facts for Nintendo fans and memories about the Japanese giant of the gaming industry. The book introduces us to the process of creating their most important games - from the design and planning stage, through various problems during the creative process, ending with their release and the consequences - both positive and negative. While this is nothing new and humanity has known it for hundreds of years, we still make the same mistakes. Ie. at the moment when the work is serious (ie it ceases to be a hobby and becomes a serious matter), and thus big money comes into play, the friendship gradually ends and the business begins. Once my friend Mateusz told me in some situation - "let's love each other like brothers, let's count like Jews". This is how it always works in business, when someone thinks you can act differently, then ... Either he is naive or inexperienced. Or, cynically lying to fuck her coworkers, there's no other option. I have encountered it twice in my life and it is not a nice feeling, but if you have aspirations to create something in your life (and not just work full-time, earning money for someone else), it is worth finding out about it on your own the skin. This experience hurts, sometimes very badly, but like any painful event - it will ultimately have a positive effect on you. Unless it kills you and draw the right conclusions from it and implement them in your life.
The book shows this perfectly on the example of various employees and situations. For example, two different visions (one of the employees wanted to add a really good script to "Doom", something like "Half Life 1", which confirms my thesis that Valve was very much inspired by the ID title, and John Carmack said that the plot in games, it is like a plot in porn movies - one is expected to be one, but not important, something else matters) when one of the employees starts lazy and does everything but the most important. Sometimes you have to put your hobbies aside and go to work that is bloody boring, tedious and annoying job. Or when we believe in our abilities too much and it seems to us that we will manage to repeat a great success without the most important element. I will not spoil what I mean, if you know games like me (I say that there should be no doubt - I know a little, but I would not describe myself as an expert on the subject), then you know what it is about. If you guess what's going on without looking at Google, please show me. I will also not spoil the rest of the book, because I'd rather you buy it and find out for yourself - and at the same time support the market for this type of publication in Poland.
Is it worth buying "Masters of Doom"? If you like the content that I publish on my blog, are close to you, you like the subject of games, pop culture or you are simply interested in the history of gaming - it's worth it. This will show you how the foundations for esports were built, which were later developed by ID, Blizzard, Epic Games and others to today's level in the form of "League of Legends", DOTA 2, CS etc. You will learn what the distribution looked like, what was the approach of people to games before, what the creators who created our childhood (i.e. mine and mine or your peers) looked like. You will see why you have to measure your intentions, why it is worth sticking to your opinion. You will see why artistry is no less important, having someone who will make us work hard, will squeeze us like a lemon, trying to create the best, thereby improving our skills. The experience of ID creators has shown it with a few examples - when you leave the group, you leave it, and you do not come back like a loser, with no good reason to do so. If only because it can backfire on you and karma is a female dog. The book also shows that you have to be guided by your interests and desires, and it is not worth being a (excessive) altruist or dreamer. You have to achieve your goals, even if it means being rude at times - as long as no one is hurt and is honest, there is nothing wrong with it, the chances of success increase. By the way, you will simply read a very good publication, which is worth knowing, like any good and valuable story. You don't even have to be interested in games, although without it some of the content will be incomprehensible to you (same as some of the things I wrote above - yes, I know that they are partially mutually exclusive, but I can't help it, life is multidimensional and complicated ). It is a book about life and the realization of dreams, ups and downs. I don't know if this is the best gaming publication, but I think I can classify it as very good, if not one of the best, without any problems. I would like to see more such books on our market.
Link to Doom Bible:
https://5years.doomworld.com/doombible/doombible.pdf
//////
Gdy miałem 13 lat, byłem fanatykiem studia ID, który czekał na premierę ich najnowszej gry. Wiedziałem o nich wszystko, znałem niemal na pamięć obie części "Doom" i nadal w nie grałem, mimo że od premiery minęło kilka lat. Lubiłem pomagać kolegom przy sprzęcie komputerowym, już wtedy lubiłem być na bieżąco ze wszystkimi grami, a w centrum tego wszystkiego był "Doom" (i narzekanie na "Quake'a"). Moja miłość była tak wielka, że niektórzy koledzy ze szkoły żartowali ze mnie na różne sposoby (w tym przypadku, nie były to złośliwe drwiny, a ciepłe, koleżeńskie żarty) - pytali o to, czy dowiedziałem się czegoś nowego o "Doom 3", czy pożyczę im wersję Alfa, która pewnego dnia wyciekła do internetu (a ja ją kupiłem w Krakowie, jak byłem u rodziny, a przy okazji pojechaliśmy na giełdę komputerową) etc. Gdy przed premierą mojej wymarzonej gry, dowiedziałem się o książce "Masters of Doom", to cieszyłem się tak bardzo, że zapowiedziałem swoim kolegom - "Zobaczycie, kiedyś kupię sobie tę książkę i wraz z Doom Bible, będą zajmowały najważniejsze miejsce w mojej kolekcji!". Lata mijały, moja miłość do marki się zmniejszała, ale mimo to zawsze posiadam jej kopię na PC (a od niedawna - PS4) i lubię sobie raz na jakiś czas ją włączyć. Niedawno temu przeszedłem pierwszą część w całości na konsoli Sony i od czasu do czasu, włączam sobie dodatkowe poziomy. Gdy dowiedziałem się, że została wydana na polskim rynku i nie muszę jej specjalnie sprowadzać z zagranicy, jak edycję kolekcjonerską "Command and Conquer Remastered", to wiedziałem, że to jest ten moment. Ten moment, gdy w końcu przeczytam tę publikację i umieszczę ją obok mojego największego skarbu - obecnie niekompletnej kolekcji książek "Legend of the Galactic Heroes". "Doom Bible" finalnie nie trafi do mojej kolekcji, bo wbrew moim oczekiwaniom, nie jest to książka i raczej nie będzie mi się chciało płacić za kupienie jej na zagranicznych aukcjach. Tym bardziej, że w internecie jest jej darmowa wersja.
Książkę napisał David Kushner. Nie znałem i nadal nie znam tego autora, ale słyszałem o nim wiele pozytywnych opinii. Po tej książce mogę się z tym zgodzić - napisał ją bardzo obrazowo (można sobie wszystko łatwo wyobrazić, zwłaszcza jeżeli podobnie jak ja, dorastaliście w czasach, gdy rynek gier na PC i domowe konsole, rozwijał się bardzo szybko), zawierając przy tym mnóstwo konkretnych informacji. Jak to powiedział NrGeek, czyta się ją jak najlepszy thriller lub komiks. Trzyma w napięciu, a my chcemy poznać kolejne rozdziały. Nie jest długa, bo ma zaledwie nieco ponad 300 stron, ale David zawarł w niej wszystkie istotne informacje. Pomijając wydarzenia przed "Wolfenstein 3D", znałem już ponad 90% jej treści z publikacji autorstwa redaktorów CDA lub innych czasopism o grach w Polsce, materiałów na YouTube (m.in. dzięki w/w NrGeekowi, Coleslavowi i kilku innych twórców), czy innych źródeł. Informacje które usłyszałem na YT, trafiły do mojego mózgu niedawno temu (tj. w ostatniej dekadzie), ale większość z nich znałem już wcześniej, więc użytkownicy YouTube jedynie je odświeżyli. Te sprzed ery Wolf3D, znałem jedynie fragmentarycznie, a dzięki Davidowi uporządkowałem swoją wiedzę i poznałem początek kariery twórców naszego dzieciństwa.
O czym jest ta książka? Opowiada m.in. o tym, jak wyglądała droga dwóch Johnów, zanim stali się ikonami oraz współtwórcami popkultury. Dowiadujemy się, jak wyglądał świat przed erą ID, Apogee, Microsoftu, internetu. Poznajemy tytuły lub wydarzenia, które zainspirowały młodych chłopców do wybrania przez nich drogi kariery. Mamy też kilka ciekawostek dla fanów Nintendo oraz wspomnień na temat Japońskiego giganta przemysłu gamingowego. Książka przybliża nam proces powstawania ich najważniejszych gier - od etapu projektowania i planowania, poprzez różne problemy podczas procesu twórczego, kończąc na ich wydaniu oraz konsekwencjami - zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi. Choć nie jest to nic nowego i ludzkość wie o tym od setek lat, to nadal popełniamy te same błędy. Tzn. w momencie, gdy praca jest poważna (tzn. przestaje być hobby, a staje się poważną sprawą), a co za tym idzie, duże pieniądze wchodzą do gry, to przyjaźń stopniowo się kończy i zaczyna się biznes. Kiedyś mój przyjaciel Mateusz powiedział mi w jakieś sytuacji - "kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi". Tak to zawsze działa w biznesie, jak ktoś myśli, że można działać inaczej, to... Albo jest naiwny albo niedoświadczony. Albo cynicznie kłamie, by wyruchać swoich współpracowników, innej opcji nie ma. Sam się z tym zetknąłem 2 razy w swoim życiu i nie jest to fajne uczucie, aczkolwiek jeżeli macie aspiracje, by stworzyć coś w swoim życiu (a nie tylko pracować na etacie, zarabiając na kogoś pieniądze), to warto przekonać się o tym na własnej skórze. To doświadczenie boli, czasem bardzo mocno, ale jak każde bolesne wydarzenie - ostatecznie wpłynie na Was pozytywnie. O ile Was nie dobije i wyciągnięcie z niego odpowiednie wnioski i wdrożycie je w swoim życiu.
Książka to doskonale pokazuje na przykładzie różnych pracowników i sytuacji. Np. dwóch różnych wizjach (jeden z pracowników chciał dodać do "Dooma" naprawdę niezły scenariusz, coś jak "Half Life 1", co potwierdza moją tezę o tym, że Valve bardzo mocno inspirowało się tytułem ID, zaś John Carmack powiedział, że fabuła w grach, jest jak fabuła w filmach porno - oczekuje się żeby jakaś była, ale nie jest ważna, liczy się co innego), sytuacji gdy jeden z pracowników zaczyna się lenić i robi wszystko, tylko nie to co najważniejsze. Czasem trzeba odłożyć hobby na bok i zająć się pracą, cholernie nudną, żmudną i irytującą pracą. Albo w momencie, gdy za bardzo uwierzyliśmy w swoje umiejętności i wydaje nam się, że uda nam się powtórzyć duży sukces bez najważniejszego elementu. Nie będę spoilerował co mam na myśli, jeżeli znacie się na grach, jak ja (odrazu mówię by nie było wątpliwości - trochę wiem, ale nie określiłbym się jako znawca tematu), to wiecie o co chodzi. Jeżeli zgadniecie o co chodzi bez zaglądania do Google'a, to pochwalcie się. Nie będę też spoilerował reszty książki, bo wolę byście ją kupili i sami się przekonali - a przy okazji wsparli rynek tego typu publikacji w Polsce.
Czy warto kupić "Masters of Doom"? Jeżeli lubicie treści, które publikę na swoim blogu, są one Wam bliskie, lubicie temat gier, popkultury lub zwyczajnie interesuje Was historia gamingu - warto. Dzięki temu dowiecie się, jak powstały fundamenty pod e-sport, które zostały później rozwinięte przez ID, Blizzard, Epic Games i inne firmy, do dzisiejszego poziomu w postaci "League of Legends", DOTA 2, CS etc. Dowiecie się, jak wyglądała dystrybucja, jakie było wcześniej podejście ludzi do gier, jak wyglądali twórcy, którzy stworzyli nasze dzieciństwo (tzn. moje i moich lub Waszych rówieśników). Zobaczycie dlaczego trzeba mierzyć siły na zamiary, czemu warto trzymać się swojego zdania. Przekonacie się, dlaczego niemniej ważny jest artyzm, posiadanie kogoś, kto zmusi nas do ciężkiego wysiłku, wyciśnie jak cytrynę, próbując stworzyć coś najlepszego, tym samym poprawiając nasze umiejętności. Doświadczenie twórców ID pokazało to na kilku przykładach - jak opuszczasz grupę, to ją opuszczasz, a nie wracasz potem jak frajer, nie mając ku temu sensownego powodu. Choćby dlatego, że może się to odbić rykoszetem na Tobie, a karma to suka. Książka pokazuje również, że trzeba się kierować swoim interesem i pragnieniami i nie warto być (nadmiernym) altruistą lub marzycielem. Trzeba osiągać zamierzone cele, nawet jeżeli oznacza to czasami bycie niemiłym - dopóki nikogo się nie krzywdzi i postępuje się uczciwie, to nie ma w tym nic złego, szansa na sukces wzrasta. A przy okazji przeczytacie po prostu bardzo dobrą publikację, którą warto poznać, jak każdą dobrą i wartościową historię. Nie musicie nawet się interesować grami, choć bez tego część treści będzie dla Was niezrozumiała (tak samo, jak część rzeczy, które powyżej napisałem - tak, wiem, że częściowo się wzajemnie wykluczają, ale nic na to nie poradzę, życie jest wielowymiarowe i skomplikowane). To książka o życiu i realizacji marzeń, wzlotach i upadkach. Nie wiem, czy jest to najlepsza publikacja o grach, ale wydaje mi się, że mogę ją bez problemu zaklasyfikować do tych bardzo dobrych, jeśli nie jednych z najlepszych. Chciałbym by na nasz rynek, trafiło więcej takich książek.
Link do Doom Bible:
https://5years.doomworld.com/doombible/doombible.pdf