I wrote the text half a year ago, I thought it would be useful for the holidays.
Source of photo: https://www.unyp.cz/news/why-communication-core-every-industry
I'm on vacation so I can freely do what I like - sit on my ass and play while under the influence of time-wasters, of course after doing all the "daily quests" in real life. Then I always turn on longer recordings on YT and sit like nolife from "South Park" from the WoW episode and grind in RPG games or develop my great empire playing RTS works. During one such evening, I listened to a fragment of a 4-hour conversation between Stanowski and Dr. Andrzej Dragan. I recommend the whole conversation, because there are a lot of interesting things about quantum physics, space, communication and a few other threads. In this short text, I will focus on the penultimate issue. I have written about it in several different texts and I thought it would be good to collect it into one entry.
Although the knowledge of communication is common, we learn it from an early age, but sometimes (and even more often than not) we forget the basic rules that must be followed in order for the dialogue to be effective. Mainly due to our emotions, mental state, the amount of time we have (when we have little time, we are tired or frustrated, it is more difficult for us to formulate thoughts or correctly understand the other party's messages, we may have difficulty using excessive mental shortcuts). It is also important that some of us had bad role models in childhood and cannot communicate properly (e.g. parents did not want to talk to us, they dominated the discussion too much, not giving us the opportunity to express ourselves and more). Some people tend to use too much abbreviation or too much protraction without getting to the point quickly. We can also have a problem when we talk to an interlocutor who has a completely different experience (or knowledge) on a given issue and we have no point of reference. This does not only apply to us, i.e. ordinary people who may have gaps in knowledge or difficulties in articulating their thoughts, but also professors or doctors. It happens that the clashes between them over who is right are sometimes not very different from two trolls in an online game who say unkind words about their opponent's parents (and before someone says they are not and I'm raving - I have information from the first hands from people from different backgrounds - said Sapkowski, two of my friends with the title of PhD, who, due to their education, observe various discussions between people with scientific titles). So it's not that the problem with communication is the domain of people who are less intelligent or ignorant in some field.
To facilitate communication, it is worth learning a few things. First of all, gain knowledge about the subject we care about. It is best to use source materials, i.e. books, research, studies by professors or experts who know a given issue. You can limit yourself to written or verbal comments (i.e. blog posts, podcasts and videos, e.g. on YT) that comment or explain it, but it is worth making sure that they really know what they are talking about and do not filter too much through their filters ( resulting from experience, worldview, the ability to separate facts from opinions, knowledge, etc.). The second thing is the balance between using abbreviations and longer statements. Some things can be explained simply, some are so linguistically and intellectually fluent that they can explain difficult and complex things in a simple and understandable way (e.g. Dr. Robert Gwiazdowski when it comes to economics and taxes). Some require a longer statement, defining key concepts, a thorough explanation, so as not to confuse things A with things B (sometimes they are so similar that an ordinary person will not even notice a more or less subtle difference). The third thing is to talk when we can. Today, it may come to us due to the significant acceleration of communication, especially in the times of Social Media, where more and more often difficult, complex and multi-threaded matters are discussed as if it were a conversation between two inhabitants of a small town about local matters.
As I often abuse it myself (which sometimes leads to unnecessary conflicts, I don't have time to think over all the arguments and theses I preach), I am well aware of this problem. Decades ago, there was nothing wrong or unnatural about having to think things through and arrange things in your head. Today, more often (or so it seems to me) we expect answers here and now. Sure, sometimes there were people who demanded answers here and now, but there were (probably) fewer of them than now. As I wrote, it consists of growing frustration, excess of things and stimuli that we have to deal with every day, lack of time, or fatigue. It is worth adapting the language we use to the opponent - if we talk about games with someone who knows the subject as well as we do, we can talk in jargon. If we talk to a mathematician, physicist or about science, we use mathematical language, thanks to which we can convey our thoughts more easily than colloquial speech. If we are talking business or with a lawyer, it is worth using legal language (I will develop it in more detail in the next paragraph). If we talk to an ordinary person, we use colloquial language. If we require something from someone (at work, from a child, from another person), it is worth being specific - clearly articulating our expectations, in the simplest possible way, which leaves zero or minimal room for overinterpretation. The last point is the ability to think objectively - to separate opinions and interpretations from facts. This applies to both you and the person you are talking to. Last but not least, it is equally important not only what we say, but how we say it. It's about speaking in a calm way, because no one listens to shouters (I know this from my own experience and conversations with a psychologist), we often turn off aggressive content. There are probably other aspects that I have omitted, but I think these 6 are enough to start with.
I will end this text with jargon, which is something that is sometimes criticized, mainly because of misunderstanding. In such situations, I often refer to e-sports. When my friend Wojtek was a newbie in "League of Legends", and I showed him or explained the basic operations, introduced him in slang, I often had to speak to him in a simplified language. When I lived in the UK, I used to play the same game with my roommate and sometimes my friend David came to visit me. As he said, he loved coming to us because he totally did not understand what we were saying to each other, even though it was the basic communication between players, whether we are talking about Poles or a conversation between a Pole and a player from another country or continent. As he is a smart guy, I easily explained to him that it would be more or less the same if I stood with him next to two mechanics who talked in their airplane jargon. We wouldn't understand anything either, but they would know exactly what's going on. We deal with this every day in our lives - when we go to the doctor, when we deal with a lawyer and he speaks to us in legal language, when we do shopping in a supermarket, and employees communicate about various things (unloading, checking the contents of shelves, or solving a problem, checking another activity, or whatever) as we watch small children play and communicate in their own language that we cannot understand (except for women - they understand better, read emotions, unlike most guys, they notice better things that we males often overlook, not to mention the maternal instinct, which in principle is much weaker in us for obvious reasons) or when we see older children playing or playing cops and robbers, etc.
Jargon is very good, because thanks to it we can convey many things in a simple and understandable way (without losing the substance). Thanks to it, we can more easily talk to people on similar topics, even if they live much further away from us. This is important because due to cultural and educational differences, misunderstandings often occur when we talk to someone from abroad (or someone living far outside their country). The greater the difference in distance, the worse it is. In our country, there are too many misunderstandings due to many things, often ignorance or overly emotional communication, let alone with people from outside of it? Of course, there are cultural differences, completely different traditions, experiences, environment in which they grew up. For all these aspects (and a few that I'm sure I missed), they often have a different perspective than we do, but thanks to jargon, i.e. our own language, it's much easier for us to communicate than if we were talking to each other in English. I will present it on the example of legal language, because most, if not all, coincide with the features of other dialects of hobbyists. Legal language is an artificial language. It has the same grammar, but the meaning of individual words and word combinations differs. It is also literal, leaving less room for interpretation. So theoretically, every word, period, comma is important and their location can affect the information that results from the message. For ordinary people or hobbyists, this may not matter much, but from the perspective of those applying and interpreting the law, it is of great importance. The comma can affect the tone and content of the information. It's only a small sign, but it's quite common in our everyday life, so it should come as no surprise that in important matters (at least for those interested), it is very important. The abbreviations used in this jargon do not have the same consequences as in the case of a normal one, and our actual recipient will correctly understand the return message.
In the form of a conclusion... I wish that one day a culture of writing the law in simple language would be born in my country. Such that everyone can understand it - it doesn't matter if they're stupid, smart, educated or just out of elementary school. Female or male, old/old or young/young. Just like in the UK, where I had to learn new rules specific to this country. The law is very strict there, and in my opinion, it explains much better what a man can and cannot do. For example, when he has to pay a subscription (contrary to the opinion of some Poles who live there - if we have a TV, it is not tantamount to paying a subscription, as it is in Poland), what is the situation with possession of drugs for personal use. I know that sometimes I am accused of praising England too much and criticizing Poland too much (greetings to you Karol), but in this matter I am rather well informed. I think I also have the right knowledge and education. It was supposed to be short, and it turned out as always xD.
Tekst napisałem z pół roku temu, uznałem że przyda się na święta.
Mam urlop, więc mogę w nieskrępowany sposób robić to, co lubię - siedzieć na dupie i grać będąc pod wpływem umilaczy czasu, oczywiście po zrobieniu wszystkich "daily questów" w prawdziwym życiu. Wtedy zawsze włączam sobie dłuższe nagrania na YT i siedzę niczym nolife z "South Park" z odcinku o WoW i grinduję w grach RPG lub rozwijam swoje wielkie imperium grając w dzieła z gatunku RTS. Podczas jednego z takich wieczorów, przesłuchałem fragment 4-godzinnej rozmowy Stanowskiego i dr Andrzeja Dragana. Polecam całą rozmowę, bo jest w mniej mnóstwo ciekawych rzeczy dotyczących fizyki kwantowej, kosmosu, komunikacji i paru innych wątków. W tym krótkim tekście, skupię się na przedostatniej kwestii. Pisałem o tym już w kilku różnych tekstach i uznałem, że dobrze byłoby zebrać to do jednego wpisu.
Wiedza o komunikacji jest co prawda powszechna, uczymy się jej od małego, ale czasami (a nawet częściej niż czasami) zapominamy podstawowych zasad, którymi trzeba się kierować, by dialog był skuteczny. Głównie ze względu na nasze emocje, stan psychiczny, ilość posiadanego czasu (gdy mamy mało czasu, jesteśmy zmęczeni lub sfrustrowani, to trudniej nam się formułuje myśli, czy poprawnie rozumie komunikaty drugiej strony, możemy mieć trudność ze stosowaniem nadmiernych skrótów myślowych). Nie bez znaczenia jest też to, że niektórzy z nas, mieli złe wzorce w dzieciństwie i nie potrafią się poprawnie komunikować (np. rodzice nie chcieli z nami rozmawiać, za bardzo dominowali dyskusję, nie dając nam możliwości do wypowiedzenia się i nie tylko). Niektórzy mają tendencję do mówienia zbyt dużymi skrótami lub nadmiernego przeciągania swojej wypowiedzi, bez szybkiego przechodzenia do puenty. Możemy też mieć problem, gdy rozmawiamy z interlokutorem, który ma totalnie inne doświadczenia (lub wiedzę) w danej sprawie i nie mamy żadnego punktu zaczepiania. Nie dotyczy to tylko nas, tj. zwykłych ludzi, którzy mogą mieć braki w wiedzy lub trudności z wyartykułowaniem swoich myśli, ale również profesorów, czy doktorów. Zdarza się, że starcia między nimi o to, kto ma rację, czasami niespecjalnie się różnią od dwóch trolli w grze online, którzy mówią niemiłe słowa na temat rodziców przeciwnika (i zanim ktoś powie, że tak nie jest i bredzę - mam informacje z pierwszej ręki od ludzi z różnych środowisk - mówił o tym Sapkowski, dwóch moich przyjaciół o tytule dr, którzy z racji swojego wykształcenia, obserwują różne dyskusje między ludźmi z tytułami naukowymi). Nie jest to więc tak, że problem z komunikacją, to domena ludzi mniej inteligentnych lub ignorantów w jakiejś dziedzinie.
Żeby ułatwić komunikację, to warto się nauczyć kilku rzeczy. Przede wszystkim, zdobyć wiedzę na ten temat, na którym nam zależy. Najlepiej skorzystać z materiałów źródłowych, czyli książek, badań naukowych, opracowań profesorów, czy ekspertów znających dane zagadnienie. Można się ograniczyć do pisemnych lub słownych komentarzy (czyli wpisów na blogu, podcastów i filmików np. na YT), które to komentują lub wyjaśniają, ale warto się upewnić, czy na pewno wiedzą o czym mówią i nie filtrują za bardzo przez swoje filtry (wynikające z doświadczeń, światopoglądu, umiejętności oddzielenia faktów od opinii, wiedzy etc.). Druga rzecz, to balans pomiędzy posługiwaniem się skrótami, a dłuższą wypowiedzią. Niektóre rzeczy można wyjaśnić prosto, niektórzy są na tyle biegli językowo i intelektualnie, że mogą wytłumaczyć rzeczy trudne i złożone w prosty i zrozumiały sposób (np. dr Robert Gwiazdowski, jeśli chodzi o ekonomię i podatki). Niektóre wymagają dłuższej wypowiedzi, zdefiniowania kluczowych pojęć, dokładnego wyjaśnienia, by nie pomylić rzeczy A z rzeczą B (czasami są do siebie tak podobne, że zwykły człowiek nawet nie zauważy mniej lub bardziej subtelnej różnicy). Trzecia sprawa dotyczy rozmawiania wtedy, kiedy jesteśmy w stanie. Dzisiaj może nam to przychodzić z uwagi na znaczące przyspieszenie komunikacji, zwłaszcza w czasach Social Mediów, gdzie coraz częściej rozmawia się na trudne, złożone i wielowątkowe sprawy tak, jakby to była rozmowa między dwoma mieszkańcami małego miasta nt. spraw lokalnych.
Jako że sam często tego nadużywam (przez co czasem dochodzi do niepotrzebnych konfliktów, nie mam czasu na przemyślenie wszystkich argumentów i tez, które głoszę), to doskonale zdaję sobie sprawę z tego problemu. Kilkadziesiąt lat temu, nie było w tym nic złego i nienaturalnego, że człowiek musiał sobie pewne rzeczy przemyśleć, ułożyć w głowie. Dziś częściej (a przynajmniej tak mi się wydaje) oczekujemy odpowiedzi tu i teraz. Jasne, czasami zdarzali się ludzie, którzy wymagali odpowiedzi tu i teraz, ale było ich (chyba)mniej niż obecnie. Jak pisałem, składa się na to rosnąca frustracja, nadmiar rzeczy i bodźców, którymi musimy się codziennie zajmować, brak czasu, czy przemęczenie. Warto dostosować język, jakim się posługujemy do oponenta - jeżeli rozmawiamy o grach z kimś, kto zna ten temat podobnie jak my, to możemy rozmawiać żargonem. Jeżeli rozmawiamy z matematykiem, fizykiem lub na tematy ścisłe, to używamy języka matematycznego, dzięki któremu łatwiej przekażemy nasze myśli niż mową potoczną. Jeżeli rozmawiamy biznesowo lub z prawnikiem, to warto skorzystać z języka prawniczego (dokładniej to rozwinę w kolejnym akapicie). Jeżeli rozmawiamy ze zwykłym człowiekiem, to używamy języka potocznego. Jeżeli czegoś od kogoś wymagamy (w pracy, od dziecka, od drugiej osoby), to warto mówić konkretnie - jasno artykułować nasze oczekiwania, w możliwie jak najprostszy sposób, który pozostawia zerowe lub minimalne pole do nadinterpretacji. Ostatni punkt, to umiejętność obiektywnego myślenia - oddzielenie opinii i interpretacji od faktów. Dotyczy to zarówno ciebie, jak i osoby, z którą rozmawiasz. Last but not least, równie ważne jest nie tylko to, co mówimy, ale jak mówimy. Chodzi o mówienie w spokojny sposób, bo krzykaczy nikt nie słucha (wiem to z własnych doświadczeń oraz rozmów z psychologiem), często wyłączamy się na agresywnie podaną treść. Pewnie są jeszcze inne aspekty, które pominąłem, ale wydaje mi się, że te 6 na początek wystarczą.
Zakończę ten tekst na żargonie, czyli czymś, co czasami jest krytykowane, głównie przez niezrozumienie. W takich sytuacjach często powołuję się na e-sport. Jak mój przyjaciel Wojtek był newbie w "League of Legends", a ja pokazywałem lub tłumaczyłem mu podstawowe działania, wprowadzałem w slang, to często musiałem mówić do niego uproszczonym językiem. Gdy mieszkałem w UK, to grałem ze swoim współlokatorem w tę samą grę i czasami odwiedzał mnie mój kumpel Dawid. Jak on to mówił, uwielbiał przychodzić do nas, bo totalnie nie rozumiał, co do siebie mówimy, mimo że była to podstawowa komunikacja między graczami, niezależnie czy mówimy o Polakach, czy rozmowie między Polakiem, a graczem z innego kraju lub kontynentu. Z racji, że to inteligentny facet, to łatwo mu wyjaśniłem, że mniej więcej tak samo byłoby, gdybym z nim stał przy dwóch mechanikach, którzy rozmawialiby swoim żargonem nt. samolotów. Też niczego byśmy nie zrozumieli, za to oni by doskonale wiedzieli o co chodzi. W naszym życiu mamy z tym do czynienia codziennie - jak chodzimy do lekarza, jak załatwiamy sprawę u adwokata i mówi do nas językiem prawniczym, jak robimy zakupy w markecie, a pracownicy i pracownice komunikują się na temat różnych rzeczy (rozładunku, sprawdzenia zawartości półek, czy rozwiązania problemu, sprawdzenia innej czynności, czy czegokolwiek innego), jak obserwujemy małe dzieci, które się bawią i komunikują swoim własnym językiem, którego my nie jesteśmy w stanie zrozumieć (pomijając kobiety - lepiej rozumieją, odczytują emocje, w przeciwieństwie do większości facetów, lepiej dostrzegają rzeczy, na które my samce często nie zwracamy uwagi, nie wspominając o instynkcie macierzyńskim, który u nas co do zasady jest znacznie słabszy z oczywistych powodów) lub gdy widzimy starsze dzieci grające lub bawiące się w policjantów i złodziei etc.
Żargon jest jak najbardziej dobry, bo dzięki niemu możemy przekazać wiele rzeczy w prosty i zrozumiały sposób (nie tracąc przy tym na merytoryczności). Dzięki niemu możemy łatwiej rozmawiać z ludźmi na podobne tematy, nawet jeśli mieszkają od nas dużo dalej. Jest to ważne, bo przez różnice kulturowe i wychowawcze, dość często dochodzi do nieporozumień, jak gadamy z kimś z zagranicy (lub kimś mieszkającym daleko poza swoim krajem). Im większa różnica w dystansie, tym gorzej. W naszym kraju dochodzi za często do nieporozumień z powodu wielu rzeczy, często niewiedzy lub nadmiernie emocjonalnej komunikacji, a co dopiero z ludźmi spoza niego?Jasne, są różnice kulturowe, kompletnie inne tradycje, doświadczenia, środowisko w którym się wychowywali. Przez wszystkie te aspekty (oraz kilka, które na pewno pominąłem), mają oni często inną perspektywę niż my, ale dzięki żargonowi, tzn. naszym własnym języku, dużo łatwiej nam dojść do porozumienia niż gdybyśmy mówili do siebie po angielsku. Przedstawię to na przykładzie języka prawniczego, bo większość, jak nie wszystko, pokrywa się z cechami pozostałych dialektów hobbystów. Język prawniczy, jest językiem sztucznym. Ma co prawda taką samą gramatykę, ale różni się znaczeniem poszczególnych słów i połączeń wyrazowych. Jest też dosłowny, pozostawia mniejszą możliwość interpretacji. Czyli teoretycznie, każde słowo, kropka, przecinek mają znaczenie i ich umiejscowienie może wpłynąć na informację, jaka wynika z komunikatu. Dla zwykłych ludzi lub hobbystów, może to nie mieć większego znaczenia, ale z perspektywy osób stosujących i interpretujących prawo, ma to olbrzymie znaczenie. Przecinek może wpłynąć na wydźwięk oraz treść informacji. Niby to tylko mały znak, ale jest to dość powszechne w naszej codzienności, więc nikogo nie powinno dziwić, że w sprawach ważnych (przynajmniej dla zainteresowanych), jest to bardzo istotne. Skróty stosowane w tym żargonie, nie wiążą się z takimi konsekwencjami, jak w przypadku normalnego, a nasz faktyczny odbiorca poprawnie zrozumie komunikat zwrotny.
W formie zakończenia... Chciałbym by kiedyś u mnie w Polsce narodziła się kultura pisania prawa prostym językiem. Takim, by każdy go zrozumiał - nie ważne, czy jest głupi, czy mądry, czy wykształcony, czy po szkole podstawowej. Kobieta, czy mężczyzna, stary / stara, czy młody / młoda. Tak jak w UK, gdzie musiałem nauczyć się nowych reguł, charakterystycznych dla tego kraju. Prawo jest tam bardzo ścisłe i w moim mniemaniu, znacznie lepiej wyjaśnia człowiekowi co może, a czego nie może zrobić. Np. kiedy musi płacić abonament (wbrew opinii niektórych Polaków, którzy tam mieszkają - jeżeli posiadamy TV, to nie jest to równoznaczne z płaceniem abonamentu, jak to jest w Polsce), jak wygląda sytuacja z posiadaniem narkotyków na własny użytek. Ja wiem, że czasem zarzuca mi się, że za bardzo pochwalam Anglię, a za bardzo krytykuję Polskę (pozdrawiam Cię Karol), ale w tej kwestii jestem raczej całkiem nieźle poinformowany. Wydaje mi się, że mam też odpowiednią wiedzę i wykształcenie. Miało być krótko, a wyszło jak zawsze xD.