Today I reflected on the topic 'guilty pleasures'. It struck me how unhealthy the concept behind it seems to me. In case you didn’t know, guilty pleasures describe activities or things that excite you personally, but where you would be embarrassed if people knew about them. That's why guilty pleasures are often and gladly kept secret by people. Okay, makes sense. A lot of things can fall into this category. For some people, a personal preference for romantic comedies is a guilty pleasure, for others a secret enthusiasm for Britney Spears, old science fiction movies or collecting stamps. So it depends very much on the individual, his taste and his view of society, which things are perceived as pleasant and yet are supposedly shamefully connoted in the eyes of society. Is it really so shameful to enjoy romantic comedies? After all, there are thousands, if not millions of people worldwide who enjoy such films and proudly admit it openly. The social view of the shameful object of pleasure thus seems to be to a certain extent ambivalent.
At this point, I think that stereotypes come into play that one has towards the fan community or that one believes to exist in one's own social circles. For some people, it would certainly be less difficult to stand by their preference for said romantic films if they did not immediately have to think of emotional and dramatic girls watching such a film with their girlfriends. Of course, this was just an example and different people can come up with very different clichés. But what they do get into their heads is the following question: To what extent do they want to admit this personal preference and be associated with their fan group? Do they really want to be one of THOSE people? Another component of this concept therefore seems to be the self-concept of a person. So what prevents one from standing by one's secret preference is the perceived social pressure from outside to live up to certain norms and values and the introspective pressure from within to protect one's own self-image.
If the next time you find yourself at such a point, by once again covering up the existence of your secret but quite well-equipped stamp collection, pause for a moment! Now is the time for some extensive reflection. Grab a pen and paper and think about how this secrecy really has a positive effect on your personal well-being. You will always know how much you enjoy collecting and appraising stamps, whether your friends know it or not. The pressure from within to maintain your own self-concept is therefore a less complicated matter anyway, and you have probably already admitted to yourself that your preferences and interests are not always in line with those you consider "normal" in your social group. Who fits in a category so easily anyway? In fact, you are more likely to feel insincere with yourself when you talk badly about something or deny something that actually excites you. You may ask yourself therefore if hiding your guilty pleasure really feels better for you than the social consequences of the feared "outing". Often we fear that we will reap ridicule and humiliation if we stand by our secret pleasures. While this may have been the case in puberty in one situation or another, in my opinion this is no longer a realistic fear in adult life. The opposite is the case. In fact, it is likely that your fellow human beings will respect you even more if you proudly tell your friends about your latest yield of stamps. And this behaviour is inspiring. With your courage for individuality you can infect others and encourage them to stand even more by themselves and their peculiarities. This will not only make you feel better, but also the people around you. So it is time to stop hiding and be open to your preferences. Be loud, be proud! You deserve to feel good about yourself!
Heute habe ich über das Thema ‘guilty pleasures’ reflektiert. Dabei ist mir aufgefallen, wie ungesund mir das dahintersteckende Konzept doch vorkommt. Generell beschreiben guilty pleasures Aktivitäten oder Dinge, die einen persönlich begeistern, bei denen es einem aber peinlich wäre, wenn die Mitmenschen davon wüssten. Darum werden guilty pleasures oft und gerne von den Leuten geheim gehalten. Okay, macht Sinn. In diese Kategorie können eine Vielzahl von Dingen fallen. Für den einen ist die persönliche Vorliebe für romantische Komödien ein guilty pleasure, für den anderen die geheime Begeisterung für Britney Spears, alte science fiction Filme oder das Sammeln von Briefmarken. Es hängt also sehr vom einzelnen Individuum, dessen Geschmack und dessen Blick auf die Gesellschaft ab, welche Dinge als angenehm wahrgenommen werden und trotzdem in den Augen der Gesellschaft angeblich schamvoll konnotiert sind. Ist es wirklich so schamvoll, sich an romantische Komödien zu erfreuen? Schließlich gibt es tausende, wenn nicht sogar millionen Menschen weltweit, die solche Filme genießen und das auch stolz offen zugeben. Die gesellschaftliche Sicht auf das schamvolle Objekt der Freude scheint also zu einem gewissen Grad zweigespalten zu sein.
An diesem Punkt kommen meiner Meinung nach Stereotypen ins Spiel, die man gegenüber der Fangemeinschaft hat oder von denen man glaubt, dass sie in den eigenen sozialen Kreisen existieren. Für einige Leute wäre es sicherlich weniger schwierig, zu ihrer Vorliebe für besagte romantische Filme zu stehen, wenn sie nicht sofort an emotionale und dramatische Mädels denken müssten, die sich mit ihren Freundinnen einen solchen Film ansehen. Das war natürlich nur ein Beispiel und verschiedenen Leuten können hierbei ganz unterschiedliche Klischees in den Kopf kommen. Was ihnen allerdings auch in den Kopf kommt, ist die folgende Frage: Inwiefern möchten sie diese persönliche Vorliebe denn zugeben, und mit deren Fangruppe assoziiert werden? Will man denn wirklich eine von DIESEN Personen sein? Eine weitere Komponente dieses Konzepts scheint also auch das Selbstkonzept einer Person zu sein. Was einen also daran hindert, zu der eigenen geheimen Vorliebe zu stehen, ist der soziale Druck von außen, zu gewissen Normen und Werten aufzuleben und der introspektive Druck von innen, das eigene Selbstbild zu beschützen.
Solltest du dich das nächste Mal an einem solchen Punkt befinden, indem du wieder einmal die Existenz deiner geheimen aber durchaus gut ausgestatteten Briefmarkensammlung zu vertuschen, dann halte einen Moment inne! Jetzt ist der Zeitpunkt gekommen für ein paar ausgiebige Überlegungen. Schnapp dir dafür auch gerne einen Stift und Papier und mach dir Gedanken, inwiefern diese Geheimhaltung wirklich einen positiven Effekt auf dein persönliches Wohlbefinden hat. Du selbst jedenfalls wirst immer wissen, wie sehr dich das Sammeln und Begutachten von Briefmarken begeistert, ob das deine Freunde nun wissen oder nicht. Der Druck von innen, das eigene Selbstkonzept zu wahren, ist also sowieso eine weniger komplizierte Angelegenheit und wahrscheinlich hast du dir schon selbst eingestanden, dass deine Vorlieben und Interessen nicht immer konform sind mit denen, die du in deiner sozialen Gruppe als „normal“ ansiehst. Wen kann man denn auch schon so einfach in eine Kategorie stecken? Wahrscheinlich hast du sogar eher das Gefühl, unaufrichtig mit dir selbst zu sein, wenn du schlecht über etwas redest oder etwas verneinst, das dich eigentlich begeistert. Als nächstes kannst du dich nun fragen, ob das Verheimlichen deines guilty pleasures sich für dich wirklich besser anfühlt als die sozialen Konsequenzen des befürchteten „outings“. Oftmals befürchten wir, Spott und Demütigung zu ernten, falls wir zu unserer geheimen Vorliebe stehen sollten. Während das wohl in der Pubertät in der einen oder anderen Situation der Fall gewesen sein mag, ist das meiner Meinung nach im Erwachsenenleben keine realistische Befürchtung mehr. Das Gegenteil ist der Fall. Es ist sogar wahrscheinlich, dass die Mitmenschen dich noch mehr respektieren, wenn du stolz im Kreise deiner Bekannten von deiner neusten Ausbeute an Briefmarken erzählst. Und dieses Verhalten ist inspirierend. Mit deinem Mut zur Individualität kannst du andere anstecken und sie dazu ermutigen, noch mehr zu sich und ihren Eigenheiten zu stehen. Dadurch wird es nicht nur dir, sondern auch den Leuten um dich herum besser gehen. Es ist also Zeit, sich nicht länger zu verstecken und ganz offen zu deinen Vorlieben zu stehen. Du hast es verdient, dich gut zu fühlen!
Hoy he reflexionado sobre el tema "placeres culpables". Me di cuenta de lo poco saludable que me parece el concepto que hay detrás. En general, los placeres culpables describen actividades o cosas que te inspiran personalmente, pero donde sería vergonzoso que la gente supiera de ellas. Por eso los placeres culpables son a menudo y con gusto mantenidos en secreto por la gente. Vale, tiene sentido. Una variedad de cosas pueden entrar en esta categoría. Para algunos, la preferencia personal por las comedias románticas es un placer culpable, para otros una pasión secreta por Britney Spears, las viejas películas de ciencia ficción o la colección de sellos. Así que depende mucho del individuo, su gusto y su visión de la sociedad, que las cosas se perciben como agradables y sin embargo supuestamente tienen una connotación vergonzosa a los ojos de la sociedad. ¿Es realmente tan vergonzoso disfrutar de las comedias románticas? Después de todo, hay miles, si no millones de personas en todo el mundo que disfrutan de esas películas y lo admiten con orgullo abiertamente. Así que la visión social del vergonzoso objeto de placer parece estar dividida en dos hasta cierto punto.
En este punto, creo que entran en juego los estereotipos que uno tiene hacia la comunidad de fans o que uno cree que existen en sus propios círculos sociales. Para algunas personas sería seguramente menos difícil mantener su preferencia por dichas películas románticas, si no tuvieran que pensar inmediatamente en chicas emocionales y dramáticas viendo dicha película con sus novias. Por supuesto, esto fue sólo un ejemplo y diferentes personas pueden tener clichés completamente diferentes en sus cabezas. Pero lo que también les viene a la mente es la siguiente pregunta: ¿Hasta qué punto quieren admitir esta preferencia personal y ser asociados con su grupo de fans? ¿Realmente quieren ser una de estas personas? Así que otro componente de este concepto parece ser el autoconcepto de una persona. Así que lo que impide que uno se atenga a su propia preferencia secreta es la presión social desde el exterior para que se cumplan ciertas normas y valores y la presión introspectiva desde el interior para proteger la propia imagen de sí mismo.
Si la próxima vez que se encuentre en este punto, ocultando una vez más la existencia de su secreta pero bien equipada colección de sellos, ¡deténgase un momento a pensar! Ahora es el momento de una reflexión extensa. Coge un bolígrafo y un papel y piensa en cómo este secreto tiene un efecto positivo en tu bienestar personal. Siempre sabrás cuánto disfrutas coleccionando y valorando sellos, lo sepan o no tus amigos. La presión interna para mantener el propio concepto de sí mismo es, por lo tanto, una cuestión menos complicada de todos modos, y es probable que ya haya admitido para sí mismo que sus preferencias e intereses no siempre son coherentes con los que considera "normales" en su grupo social. ¿A quién puedes poner en una categoría tan fácilmente? De hecho, es más probable que te sientas poco sincero contigo mismo cuando hablas mal de algo o niegas algo que realmente te excita. A continuación, puede preguntarse si ocultar su placer culpable le parece mejor que las consecuencias sociales que tememos por admitir estos placeres. A menudo tememos cosechar burlas y humillaciones si mantenemos nuestra preferencia secreta. Aunque esto puede haber sido así en la pubertad en una u otra situación, en mi opinión ya no es un miedo realista en la vida adulta. Lo contrario es el caso. De hecho, es probable que tus compañeros te respeten aún más si les cuentas con orgullo a tus amigos tu última producción de sellos. Y este comportamiento es inspirador. Con tu valor para la individualidad puedes infectar a otros y animarlos a que se mantengan aún más por sí mismos y sus peculiaridades. Esto no sólo te hará sentir mejor, sino también a la gente que te rodea. Así que es hora de dejar de esconderse y estar abiertos a sus preferencias. ¡Mereces sentirte bien!
Vandaag heb ik nagedacht over het onderwerp 'guilty pleasure'. Het viel me op hoe ongezond het concept erachter is. In het algemeen beschrijven schuldige genoegens activiteiten of dingen die je persoonlijk inspireren, maar waar het gênant zou zijn als mensen het zouden weten. Daarom worden schuldgevoelens vaak en graag geheim gehouden door mensen. Oké, dat is logisch. Een verscheidenheid aan zaken kan in deze categorie vallen. Voor sommigen is een persoonlijke voorkeur voor romantische komedies een schuldig genoegen, voor anderen een geheime passie voor Britney Spears, oude sciencefictionfilms of het verzamelen van postzegels. Het hangt dus sterk af van het individu, zijn smaak en zijn kijk op de samenleving, welke dingen als prettig worden ervaren en toch in de ogen van de samenleving zogenaamd schaamteloos worden belachelijk gemaakt. Is het echt zo beschamend om van romantische komedies te genieten? Immers, er zijn wereldwijd duizenden, zo niet miljoenen mensen die van dergelijke films genieten en er trots op zijn dat ze het openlijk toegeven. De sociale visie op het beschamende object van plezier lijkt dus tot op zekere hoogte in tweeën te zijn gesplitst.
Op dit punt denk ik dat er stereotypen in het spel komen die men heeft ten opzichte van de fangemeenschap of waarvan men gelooft dat ze in de eigen sociale kringen bestaan. Voor sommige mensen zou het zeker minder moeilijk zijn om bij hun voorkeur voor genoemde romantische films te staan als ze niet meteen moesten denken aan emotionele en dramatische meisjes die zo'n film met hun vriendinnen bekijken. Dit was natuurlijk slechts een voorbeeld en verschillende mensen kunnen totaal verschillende clichés in hun hoofd krijgen. Maar wat hen ook te binnen schiet is de volgende vraag: In hoeverre willen ze deze persoonlijke voorkeur toegeven en geassocieerd worden met hun fanclub? Willen ze echt een van deze mensen zijn? Een ander onderdeel van dit concept lijkt dus het zelfconcept van een persoon te zijn. Wat dus verhindert dat men bij de eigen geheime voorkeur blijft, is de sociale druk van buitenaf om bepaalde normen en waarden na te leven en de introspectieve druk van binnenuit om het eigen zelfbeeld te beschermen.
Als je de volgende keer op zo'n punt komt, door het bestaan van je geheime, maar vrij goed uitgeruste postzegelverzameling opnieuw te verdoezelen, dan moet je even pauzeren! Nu is het tijd voor wat uitgebreide reflectie. Pak een pen en papier en denk na over hoe deze geheimhouding echt een positief effect heeft op je persoonlijke welzijn. U zult altijd weten hoe leuk u het vindt om postzegels te verzamelen en te beoordelen, of uw vrienden het nu weten of niet. De druk van binnenuit om je eigen zelfbeeld in stand te houden is dus sowieso een minder gecompliceerde zaak, en je hebt waarschijnlijk al toegegeven dat je voorkeuren en interesses niet altijd overeenkomen met die welke je als "normaal" in je sociale groep beschouwt. Wie kan je zo gemakkelijk in een categorie plaatsen? In feite heb je meer kans om je onoprecht te voelen als je slecht over iets praat of iets ontkent dat je eigenlijk opwindt. Vervolgens kunt u zich afvragen of het verbergen van uw schuldige plezier echt beter voor u voelt dan de sociale gevolgen van het gevreesde "outing". Vaak zijn we bang om spot en vernedering te oogsten als we bij onze geheime voorkeur blijven. Hoewel dit in de ene of andere situatie in de puberteit misschien wel het geval was, is dit naar mijn mening geen realistische angst meer in het volwassen leven. Het tegenovergestelde is het geval. In feite is het waarschijnlijk dat je medemensen je nog meer zullen respecteren als je je vrienden met trots vertelt over je laatste opbrengst aan postzegels. En dit gedrag is inspirerend. Met jouw moed voor individualiteit kun je anderen besmetten en hen aanmoedigen om nog meer op zichzelf en hun eigenaardigheden te staan. Hierdoor voel je je niet alleen beter, maar ook de mensen om je heen. Dus het is tijd om te stoppen met je te verstoppen en open te staan voor je voorkeuren. Je verdient het om je goed met jezelf te voelen!