Wandelen Jotunheimen (letterlijk vertaald: "Huis van de Reuzen") betekent: wandelen in het populairste nationale park van Noorwegen. Ondanks deze populariteit is er geen drukte. Voor de onafhankelijke reiziger delen we in dit artikel onze reis van een week door Jotunheimen en alle hoogtepunten.
Smaragdgroene meren en berghellingen, bergstromen en enorme gletsjers, de hoogste bergen van Noorwegen en de meest spectaculaire bergen van heel Scandinavië: het Jotunheimen Nationaal Park in Noorwegen is een van de beste plekken om te wandelen. Maar waar vind je de beste plekken in de omgeving met spectaculaire uitzichten? Het werd ons al snel duidelijk dat we moesten kiezen tussen verschillende wandelroutes in Jotunheimen.
Hiking Jotunheimen (literally translated: “House of Giants”) means hiking in Norway's most popular national park. Despite this popularity, there are no crowds. For the independent traveler, in this article we share our week-long trip through Jotunheimen and all the highlights.
Emerald lakes and mountain slopes, mountain streams and huge glaciers, Norway's highest mountains and the most spectacular mountains in all of Scandinavia: Jotunheimen National Park in Norway is one of the best places to hike. But where to find the best spots in the area with spectacular views? It soon became clear to us that we had to choose between several hiking trails in Jotunheimen.
Omdat we maar zeven dagen hebben, kunnen we óf naar het oosten van het nationale park en de beroemde Besseggen-bergkam gaan, óf naar het westen, vlakbij Utladalen, de diepste vallei van Noorwegen en de 273 meter hoge Vettisfossen-waterval. We konden niet beide kanten bezoeken, het bergachtige landschap van Jotunheimen is immers zo’n vier keer groter dan Amsterdam.
Wij kiezen voor de klassieke route ten oosten van Jotunheimen, in het toeristische hart van het nationaal park. Tijdens uw reis hier in Jotunheimen ziet u het smaragdgroene Gjendemeer met zijn bootverbinding naar de twee hoogste bergen van Noorwegen, Galdhøpiggen en Glittertind.
Wij geven je de belangrijkste informatie over wandelen in Jotenheimen.
Since we only have seven days, we could either go east of the national park and the famous Besseggen ridge, or west, near Utladalen, Norway's deepest valley and the 273-meter-high Vettisfossen waterfall. We could not visit both sides; after all, the mountainous landscape of Jotunheimen is about four times larger than Amsterdam.
We chose the classic route east of Jotunheimen, in the tourist heart of the national park. During your trip here in Jotunheimen, you will see the emerald green Gjende Lake with its boat connection to Norway's two highest mountains, Galdhøpiggen and Glittertind.
We give you the most important information about hiking in Jotenheimen.
Hoe kom je er: In de zomer verbindt een bus Oslo met Gjendesheim (vervolgens naar Lom en Leirvassbu). Het is raadzaam om uw cruisetickets voor het Gjendemeer vooraf online te boeken.
Allemannsretten: Het recht om te migreren of "iedereen heeft gelijk" (Noors: Allemannsretten) geeft het publiek toegang tot wildparken en nachtopvangplaatsen in dieren- en natuurgebieden, zolang het land vrij is van huisvesting en onderontwikkeld is. Wel dient u een minimale afstand van 150 meter aan te houden tot de dichtstbijzijnde woning, appartement of chalet. In Jotunheimen zelf in de wijk Spiterstulen zijn de regels iets anders. Je moet betalen om daar te kamperen of je moet iets verderop kamperen Deze kaart is verkrijgbaar bij de kiosk in de haven van Gjendesheim. ZES DAGEN MET EEN TENT – ONZE MEERDAAGSE TOUR DOOR JOTUNHEIMEN.
How to get there: In summer, a bus connects Oslo to Gjendesheim (then to Lom and Leirvassbu). It is advisable to book your cruise tickets to Gjendesheim Lake online in advance.
Allemannsretten: The right to migrate or “everyone is right” (Norwegian: Allemannsretten) gives the public access to wildlife parks and night shelters in animal and nature reserves, as long as the land is free of housing and underdeveloped. However, you must maintain a minimum distance of 150 meters from the nearest house, apartment or chalet. In Jotunheimen itself in the district of Spiterstulen, the rules are slightly different. You have to pay to camp there or you have to camp a little further away This card is available at the kiosk in the harbor of Gjendesheim. SIX DAYS WITH A TENT - OUR MULTI-DAY TOUR OF JOTUNHEIMEN.
Beste wandelen in Jotunheimen: Het nationale park is gemakkelijk toegankelijk en populair in de zomer. Je bevindt je echter vaak alleen op rustige en afgelegen plekken; vooral op regenachtige dagen (wat er veel kunnen zijn). Dit is zeker het geval als je in een tent kampeert en soms meerdere huisjes gebruikt om warm te blijven. Voor ervaren, onafhankelijke reizigers biedt Jotunheimen een vaak verlaten en mysterieuze plek die bijna lijkt op een hooggebergtetocht - en de welkome gelegenheid om te stoppen bij een van de berghutten voor koffie of bier. Het Gjendesheim-gebergte aan het Gjende-meer is een prima startpunt voor een excursie van een week. Je kunt de berghut bereiken met de auto of bus (parkeren is vlakbij). Als u van plan bent hier op pad te gaan, moet u vooraf beslissen of u aan het begin of aan het einde van uw reis over de Besseggenheuvel wilt wandelen. We raden aan om aan het eind de berg te beklimmen, die op sommige plaatsen hoog en moeilijk kan zijn. Dit is ook verstandig en veilig als je van plan bent een zware rugzak mee te nemen. U kunt er ook van uitgaan dat de berg tijdens uw reis het middelpunt van uw bezoek zal zijn. OOTUNHEIMEN OPMERKING 1: VAN GJENDEBU NAAR DE BERGEN
Best hiking in Jotunheimen: The national park is easily accessible and popular in summer. However, you often find yourself alone in quiet and remote places; especially on rainy days (which can be many). This is especially true if you camp in a tent and sometimes use multiple cottages to stay warm. For experienced, independent travelers, Jotunheimen offers an often desolate and mysterious place almost akin to a high mountain trek - and the welcome opportunity to stop at one of the mountain huts for coffee or beer. The Gjendesheim Mountains on Lake Gjende is a great starting point for a week-long excursion. You can reach the mountain hut by car or bus (parking is nearby). If you plan to set out here, you should decide in advance whether you want to hike over Besseggen Hill at the beginning or at the end of your trip. We recommend climbing the mountain at the end, which can be high and difficult in places. This is also wise and safe if you plan to carry a heavy backpack. You can also assume that the mountain will be the focal point of your visit during your trip. OOTUNHEIMEN NOTE 1: FROM GJENDEBU TO THE MOUNTAINS
Noorwegen-wandern-zelt
Een goede camping: een beschutte plek voor tenten, goed beschermd tegen wind en slecht weer. Foto: Philipp Laage
Onze reis van Oslo naar Jotunheimen, over landwegen, was een openbaring. De eerste nacht zetten we onze tent op op het strand vlakbij de toeristische parkeerplaats van Gjendesheim. We voelden de buitenkant al, ook al hadden we maar een paar meter afgelegd. Omdat we de Besseggenheuvelrug voor het einde bewaren, pakken we eerst de boot om zo ver mogelijk de bergen in te gaan in het Jotunheimen gebergte. Dit geeft ons meer tijd om het interieur van het nationale park te bekijken. Om 07.45 uur vertrekt de eerste boot vanuit de haven van Gjendesheim, de thuisbasis van de Norwegian Trekking Association (DNT). Het duurt ongeveer een uur voordat je het huis van Gjendebu aan de andere kant bereikt.
Norway-wandern-zelt
A good campsite: a sheltered place for tents, well protected from wind and bad weather. Photo: Philipp Laage
Our journey from Oslo to Jotunheimen, on country roads, was a revelation. The first night we set up our tent on the beach near the tourist parking lot of Gjendesheim. We were already feeling the outside, even though we had traveled only a few meters. Since we are saving the Besseggen Ridge for the end, we take the boat first to go as far as we can into the mountains in the Jotunheimen Mountains. This gives us more time to see the interior of the national park. At 7:45 a.m., the first boat leaves from Gjendesheim harbor, home of the Norwegian Trekking Association (DNT). It takes about an hour to reach Gjendebu's home on the other side.
We volgen de wegwijzer naar Veslådalen en zijn van plan door te rijden naar Olavsbu en op zoek te gaan naar een nabijgelegen camping. De lucht is altijd grijs en grote wolken trekken over de bergen. Het regent de hele tijd, maar dat is niet genoeg om ons ervan te weerhouden onze pap buiten in de open lucht te koken. Al snel lieten we de boomgrens achter ons en gingen op weg naar de droge Scandinavische bergen (fjell). De enorme uitgestrektheid van rotsen, gras en sneeuw heeft zijn eigen bijzondere charme. Elke keer als we een pauze nemen, stoppen we om naar de verte te kijken: een klein groepje reizigers, een rode tent in de lucht. Als de wind gaat liggen, is alles stil. Dit is precies wat we hoopten te zien tijdens onze reis naar Jotunheimen.
We follow the signpost to Veslådalen and plan to drive on to Olavsbu and look for a nearby campsite. The sky is ever gray and large clouds pass over the mountains. It rains all the time, but not enough to keep us from cooking our porridge outside in the open air. Soon we left the tree line behind and headed for the dry Scandinavian mountains (fjell). The vast expanse of rock, grass and snow has its own special charm. Every time we take a break, we stop to look into the distance: a small group of travelers, a red tent in the sky. When the wind dies down, everything is quiet. This is exactly what we hoped to see on our trip to Jotunheimen.
De route gaat verder door Rauddalen. Naarmate de dag vordert, verandert het licht niet. Een paar uur later zien we het huis van Olavsbu voor het eerst. Particuliere bedrijven zorgen voor voedsel en kleding. We gaan verder noordwaarts op de hoge pas (Rauddalsbandet) door het sneeuwveld. Toen we de hoge berg aan de andere kant bereikten, hadden we nog maar tijd om onze tent op te zetten voordat het ging regenen. Er is hier niemand anders. Reizen naar Jotunheimen geeft ons het gevoel dat we onverschrokken ontdekkingsreizigers zijn op een onbekend continent. Onze volgende dagtrip vanuit Jotunheimen is Spiterstulen, de beste plek om Galdhøpiggen te beklimmen. We hebben nog ruim twintig kilometer te gaan, maar afstand zegt niet alles. De grond onder onze voeten doet iets anders. Hoe moeilijker het is, hoe langzamer we rennen, en als we de ruïnes tegenkomen, krijgen we het nog kouder. Op dit soort terrein is het goed om sterke en stevige voeten te hebben, hoge laarzen, maar zware wandelschoenen.
The route continues through Rauddalen. As the day progresses, the light does not change. A few hours later, we see Olavsbu's house for the first time. Private companies provide food and clothing. We continue north on the high pass (Rauddalsbandet) through the snowfield. When we reached the high mountain on the other side, we only had time to pitch our tent before it started raining. There is no one else here. Traveling to Jotunheimen makes us feel like intrepid explorers on an unknown continent. Our next day trip from Jotunheimen is Spiterstulen, the best place to climb Galdhøpiggen. We still have over twenty kilometers to go, but distance doesn't say it all. The ground beneath our feet does something else. The harder it is, the slower we run, and when we encounter the ruins, we get even colder. In this kind of terrain it is good to have strong and sturdy feet, high boots, but heavy walking shoes.
Aan het einde van de middag kwamen we aan in Leirvassbu, een comfortabel huis. We besluiten het avondeten op ons gasfornuis te koken.
Het pad naar het huis van Spiterstulen is ook sterk. Wij vragen ons af of het hier nog steeds zo is? Of zullen andere processen sneller zijn? Dit lijkt niet het geval te zijn.
Onze situatie verandert naarmate de wolken verdwijnen. In de late namiddag gaan we verder naar het idyllische Visdalen. De lucht is warm, we volgen de loop van de snelstromende rivier. Het is zo heet dat we onze handen wringen. Onze reis naar Jotunheimen begint steeds interessanter te worden. Bij Spiterstulenhut kun je aan de andere kant van de rivier kamperen. Het kost 110 kronen (ca. 9,25 euro) per nacht, waarmee je toegang krijgt tot de badkamer. Als u van kamperen houdt, blijf dan minimaal een kilometer verwijderd van de huizen van mensen. Er waait een koude wind in de vallei en de hete plek trekt ons aan - dus kamperen we in het huis. Het beklimmen van de Galdhøpiggen was het eerste hoogtepunt van onze reis, verdergaan in Noorwegen was onmogelijk.
In the late afternoon we arrived at Leirvassbu, a comfortable house. We decide to cook dinner on our gas stove.
The path to Spiterstulen's house is also strong. We wonder if it is still like this here? Or will other processes be faster? This does not seem to be the case.
Our situation changes as the clouds disappear. In the late afternoon we continue to the idyllic Visdalen. The air is warm, we follow the course of the fast-flowing river. It is so hot that we wring our hands. Our journey to Jotunheimen begins to get more and more interesting. At Spiterstulenhut you can camp on the other side of the river. It costs 110 crowns (about 9.25 euros) per night, which gives you access to the bathroom. If you like camping, stay at least a kilometer away from people's houses. A cold wind blows in the valley and the hot place attracts us - so we camp in the house. Climbing the Galdhøpiggen was the first highlight of our trip, continuing in Norway was impossible.
Er zijn twee routes op de top op 2.469 meter. Als je het pad vanuit Juvasshytta (Juvass Mountain Lodge) naar het noorden volgt, steek je de gletsjer over, dus je hebt een betere nodig (of beter nog, boek een tour met een berggids). Het pad vanuit Spiterstulen volgt een steile rotswand, maar er is geen gevaar voor kloven. We besloten onze lichtere tassen mee te nemen en de meeste zware spullen in de tent te laten. Het geeft een leuke afwisseling. De klim begint met een steil, kronkelend stuk prachtige heuvels. Ooit markeerde alleen een rood bord de weg. De mist komt naar beneden, we hebben slecht zicht. Het begint met sneeuw. Al snel bereikte de sneeuw onze knieën. We lopen over de rotsen en gaan naar het oosten; twee hoogtepunten en dieptepunten resulteren in goede cijfers. Aan de rechterkant daalt een steile, verticale rotswand van de gletsjer af. Toen we echter naar beneden keken, konden we alleen maar een grijze mist zien.
There are two routes to the summit at 2,469 meters. If you follow the trail from Juvasshytta (Juvass Mountain Lodge) to the north, you'll cross the glacier, so you'll need a better one (or better yet, book a tour with a mountain guide). The trail from Spiterstulen follows a steep rock face, but there is no danger of gorges. We decided to take our lighter bags and leave most of the heavy stuff in the tent. It gives a nice variety. The climb begins with a steep, winding stretch of beautiful hills. Once, only a red sign marked the road. The fog comes down, we have poor visibility. It begins with snow. Soon the snow reached our knees. We walk over the rocks and head east; two highs and lows result in good grades. To the right, a steep, vertical rock face descends from the glacier. When we looked down, however, all we could see was a gray fog.
Na drie uur zagen we een man naar ons toe lopen. Het komt terug. Hij draaide zich om omdat hij verdwaald was. We bevinden ons al snel in een besneeuwd bos dat in het zand lijkt te verdwijnen. We steken de helling over en klimmen totdat we een grote rots vinden met een bordje. Wij zijn op de goede weg! Opeens was er een heuvel. Uit de mist komt een kleine stenen kamer tevoorschijn. We weten dat het hier zal zijn. Maar op deze droge en vijandige plek lijkt het alsof er niets bestaat. De deur komt uit in een warme kamer met houtkachels, tafels en een kleine kiosk waar een vriendelijke Noorse vrouw ons begroet. Hij was berggids, maar tegenwoordig bedient hij bezoekers. Helaas is er geen elektriciteit. Er zit dus geen theelichtje bij. Maar verder is het goed om hier te zijn.
After three hours, we saw a man walking toward us. It's coming back. He turned around because he was lost. Soon we find ourselves in a snowy forest that seems to disappear into the sand. We cross the slope and climb until we find a large rock with a sign. We were on the right road! Suddenly there was a hill. Out of the mist, a small stone room appears. We know it will be here. But in this dry and hostile place, it seems like nothing exists. The door opens into a warm room with wood stoves, tables and a small kiosk where a friendly Norwegian woman greets us. He was a mountain guide, but these days he serves visitors. Unfortunately, there is no electricity. So there is no tea light. But otherwise it's good to be here.