Hello everyone

Three days ago, I found myself drawn to a new restaurant that had just opened in the bustling Naka area, near the night market. Its name, "Terre Grounding Eatery," intrigued me, and with a craving for something new, I decided to give it a try.

As I entered, I was immediately struck by the restaurant’s soft green color scheme, a hue that seemed to envelop the spacious interior in a sense of calm. The green blended effortlessly with dark grey tones, creating a stylish yet cozy atmosphere. The space was cleverly divided into sections, giving each group of diners a sense of privacy—something rare and deeply appreciated in such a lively part of town.

Every corner of the restaurant seemed designed with beauty in mind. There were perfect spots for taking pictures, and I wasn’t the only one who noticed. Patrons quietly snapped photos, trying to capture the ambiance that made this place so inviting. But what impressed me even more than the decor was the food. They offered a delicious blend of both Thai and Western cuisine, every dish crafted with care and bursting with flavor.

I enjoyed my first visit so much that it didn’t take long for me to return—just three days later, in fact. The rain poured down as I drove, but my thoughts were focused on the meal that awaited me. The memory of the food and atmosphere was enough to make me brave the weather and return to Terre Grounding Eatery, savoring the anticipation of another wonderful meal in one of my new favorite spots.

เมื่อสามวันก่อน ฉันพบว่าตัวเองถูกดึงดูดไปยังร้านอาหารแห่งใหม่ที่เพิ่งเปิดในย่านนาคาอันพลุกพล่าน ใกล้กับตลาดกลางคืน ชื่อร้านคือ "Terre Grounding Eatery" ทำให้ฉันทึ่ง และด้วยความอยากลองอะไรใหม่ๆ ฉันจึงตัดสินใจลองดู

เมื่อเข้ามา ฉันรู้สึกประทับใจทันทีกับโทนสีเขียวอ่อนของร้านอาหาร ซึ่งเป็นสีที่ดูเหมือนห่อหุ้มพื้นที่ภายในอันกว้างขวางด้วยความรู้สึกสงบ สีเขียวผสมผสานกับโทนสีเทาเข้มได้อย่างง่ายดาย สร้างบรรยากาศที่มีสไตล์แต่อบอุ่นเป็นกันเอง พื้นที่ถูกแบ่งออกเป็นส่วนๆ อย่างชาญฉลาด ทำให้ผู้ที่มารับประทานอาหารแต่ละกลุ่มรู้สึกถึงความเป็นส่วนตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากและน่าชื่นชมอย่างยิ่งในย่านที่มีชีวิตชีวาของเมือง

ทุกมุมของร้านอาหารดูเหมือนได้รับการออกแบบโดยคำนึงถึงความสวยงาม มีจุดที่สมบูรณ์แบบสำหรับการถ่ายภาพ และฉันไม่ใช่คนเดียวที่สังเกตเห็น ผู้อุปถัมภ์ถ่ายรูปกันเงียบๆ พยายามเก็บภาพบรรยากาศที่ทำให้สถานที่แห่งนี้น่าดึงดูดใจมาก แต่ที่ประทับใจมากกว่าการตกแต่งคืออาหาร พวกเขานำเสนอการผสมผสานที่ลงตัวระหว่างอาหารไทยและอาหารตะวันตก ทุกจานที่ปรุงด้วยความเอาใจใส่และเต็มไปด้วยรสชาติ

ฉันสนุกกับการมาเยือนครั้งแรกมากจนใช้เวลาไม่นานในการกลับมา—จริงๆ แล้วเพียงสามวันต่อมา ฝนตกลงมาในขณะที่ฉันขับรถ แต่ความคิดของฉันมุ่งเน้นไปที่อาหารที่รอฉันอยู่ ความทรงจำเกี่ยวกับอาหารและบรรยากาศนั้นเพียงพอที่จะทำให้ฉันกล้าเผชิญสภาพอากาศและกลับมาที่ Terre Grounding Eatery และเพลิดเพลินกับการรอคอยที่จะได้รับประทานอาหารรสเลิศอีกมื้อในสถานที่โปรดแห่งใหม่ของฉัน

As I approached the door of Terre Grounding Eatery, the familiar sound of light rain pattering against the pavement behind me, a warm smile greeted me. It was the same waitress from my previous visit, and to my surprise, she immediately recognized me.

"Would you like to sit in your original seat?" she asked, her tone friendly and welcoming.

I smiled back and shook my head. "Actually, I’d like to try a new table this time," I replied, glancing around the room. My eyes landed on a cozy spot against the wall, where a large mural of the restaurant’s signature black cow stood out against the soft green tones of the decor. “That one, by the black cow.”

She nodded and led me to the table, the mural giving the space a quirky yet charming vibe. As I settled into my seat, she handed me the menu, but I didn’t need to study it for long. I already knew what I was going to order.

*“I’ll have the pork chop,” I said with a smile, “and let’s add one more dish and some fries.”

With a nod, she took my order and disappeared into the kitchen. I sat back, feeling content in my new spot, knowing that another delicious meal was just moments away.*

ขณะที่ฉันเข้าใกล้ประตูของ Terre Grounding Eatery เสียงฝนโปรยปรายที่คุ้นเคยกระทบพื้นถนนด้านหลังฉัน รอยยิ้มอันอบอุ่นทักทายฉัน เป็นพนักงานเสิร์ฟคนเดียวกับที่ฉันไปครั้งก่อน และฉันประหลาดใจมากที่เธอจำฉันได้ทันที

"คุณอยากจะนั่งที่ที่นั่งเดิมของคุณหรือไม่" เธอถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรและเป็นมิตร

ฉันยิ้มกลับแล้วส่ายหัว “จริงๆ แล้วคราวนี้ฉันอยากลองโต๊ะใหม่” ฉันตอบพร้อมมองไปรอบๆ ห้อง สายตาของฉันจับจ้องไปที่จุดสบายๆ ชิดผนัง ซึ่งมีภาพจิตรกรรมฝาผนังขนาดใหญ่รูปวัวดำอันเป็นเอกลักษณ์ของร้านอาหาร โดดเด่นตัดกับการตกแต่งในโทนสีเขียวอ่อน “อันนั้น ข้างวัวดำ”

เธอพยักหน้าแล้วพาฉันไปที่โต๊ะ ภาพจิตรกรรมฝาผนังทำให้พื้นที่นี้ดูแปลกตาแต่ก็มีเสน่ห์ ขณะที่ฉันนั่งลงบนที่นั่ง เธอก็ยื่นเมนูให้ฉัน แต่ฉันไม่จำเป็นต้องศึกษามันเป็นเวลานาน ฉันรู้แล้วว่าฉันจะสั่งอะไร

*“ฉันจะกินพอร์คชอป” ฉันพูดพร้อมกับยิ้ม “แล้วขอเพิ่มอีกจานกับมันฝรั่งทอดด้วย”

เธอพยักหน้ารับคำสั่งของฉันแล้วหายเข้าไปในครัว ฉันนั่งลง รู้สึกพอใจในที่ใหม่ โดยรู้ว่ามีอาหารมื้ออร่อยอีกจานอยู่ไม่ไกลออกไป*

While waiting for my food, I decided to take a few pictures of the restaurant’s beautiful interior. It was a familiar setting now, having just been there three days ago, but it still felt fresh and inviting. This time, though, I was more focused on the meal ahead. Unlike my first visit, where I couldn’t stop myself from snapping photos of every corner, today my goal was simple—eat.

After a few quick photos, I put my phone down and settled into the atmosphere, letting the quiet hum of the restaurant fill my thoughts. Not long after, a member of the staff approached with my order. She carefully placed a large plate of pork chops in front of me, and the fragrant aroma hit me immediately.

The smell was rich and mouthwatering—juicy, savory, and seasoned to perfection. It was so tempting that any intention of savoring the moment disappeared. I could barely resist as the irresistible scent pulled me in, and I knew this was about to be another fantastic meal.

ระหว่างรออาหาร ฉันตัดสินใจถ่ายรูปการตกแต่งภายในที่สวยงามของร้านอาหารสักเล็กน้อย ตอนนี้เป็นสถานที่ที่คุ้นเคย เพิ่งไปมาเมื่อสามวันก่อน แต่ก็ยังรู้สึกสดชื่นและน่าดึงดูดใจ แต่ครั้งนี้ฉันให้ความสำคัญกับมื้ออาหารข้างหน้ามากขึ้น ต่างจากการเยี่ยมชมครั้งแรกของฉันซึ่งฉันไม่สามารถหยุดตัวเองจากการถ่ายภาพทุกมุมได้ แต่เป้าหมายของฉันในวันนี้คือง่าย ๆ คือกิน

หลังจากถ่ายรูปสั้นๆ ไม่กี่ภาพ ฉันก็วางโทรศัพท์ลงและนั่งลงท่ามกลางบรรยากาศ ปล่อยให้เสียงครวญครางอันเงียบสงบของร้านอาหารดังก้องอยู่ในความคิดของฉัน ไม่นานหลังจากนั้น พนักงานคนหนึ่งก็เข้ามาตามคำสั่งของฉัน เธอวางพอร์คชอปจานใหญ่ไว้ข้างหน้าฉันอย่างระมัดระวัง และกลิ่นหอมก็กระทบฉันทันที

กลิ่นหอมเข้มข้นและชวนน้ำลายสอ—ชุ่มฉ่ำ เผ็ดร้อน และปรุงรสได้อย่างสมบูรณ์แบบ มันช่างน่าดึงดูดเหลือเกินที่ความตั้งใจที่จะลิ้มรสช่วงเวลานั้นก็หายไป ฉันแทบจะอดใจไม่ไหวเพราะกลิ่นหอมที่ไม่อาจต้านทานดึงฉันเข้ามา และฉันรู้ว่านี่จะเป็นมื้อที่วิเศษอีกมื้อหนึ่ง

Shortly after, the French fries arrived, golden and crisp, accompanied by a small dish of the restaurant's special sauce. I had ordered the fries last time as well, and I remembered how perfectly they paired with the sauce—tangy with just the right amount of sweetness and a hint of spice.

I dipped a fry into the sauce and took a bite. It was just as I remembered—crispy on the outside, soft on the inside, with the sauce elevating the flavor to a whole new level. There was something about the combination that made the fries irresistible, and I couldn’t help but feel glad that I’d ordered them again. The familiar taste brought back the memories of my first visit, adding to the comfort of being in such a welcoming place.

ไม่นานหลังจากนั้น เฟรนช์ฟรายส์ก็มาถึง สีทองกรอบ เสิร์ฟพร้อมซอสจานเล็กสูตรเฉพาะของร้าน ครั้งก่อนฉันสั่งมันฝรั่งทอดด้วย และจำได้ว่ามันเข้าคู่กับซอสได้อย่างลงตัว รสชาติเปรี้ยวอมหวานและเครื่องเทศเล็กน้อย

ฉันจุ่มของทอดลงในซอสแล้วกัดลงไป เหมือนอย่างที่ฉันจำได้เลย ทั้งกรอบนอก นุ่มใน พร้อมด้วยซอสที่ยกระดับรสชาติขึ้นไปอีกขั้น มีบางอย่างเกี่ยวกับส่วนผสมที่ทำให้มันฝรั่งทอดไม่อาจต้านทานได้ และฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจที่ได้สั่งมันอีกครั้ง รสชาติที่คุ้นเคยทำให้ฉันนึกถึงการมาเยือนครั้งแรกของฉันอีกครั้ง เพิ่มความสะดวกสบายเมื่ออยู่ในสถานที่ที่เป็นมิตร

The last dish arrived—fried chicken stuffed with ham and cheese. As I cut into it, the melted cheese oozed out, blending perfectly with the crispy coating and savory ham inside. I took a bite, and the flavors were just as delicious as the pork chop. The crispy exterior gave way to the tender chicken, with the creamy cheese adding a rich, satisfying touch.

Each bite was indulgent, making this a truly satisfying and filling lunch. As I sat back, feeling content, I couldn't help but think how worth it the drive through the rain had been. The meal had exceeded my expectations, and I knew I'd be back again soon.

จานสุดท้ายมาถึงแล้ว ไก่ทอดยัดไส้แฮมและชีส ขณะที่ฉันหั่นเป็นชิ้น ชีสที่ละลายก็ไหลออกมา เข้ากันได้ดีกับการเคลือบกรอบและแฮมที่เผ็ดร้อนอยู่ข้างใน ฉันกัดเข้าไปแล้วรสชาติก็อร่อยพอๆ กับพอร์คชอปเลย กรอบนอกนุ่มในทำให้ไก่นุ่ม พร้อมด้วยครีมชีสที่เข้มข้นและน่าพึงพอใจ

แต่ละคำรับประทานได้อย่างเอร็ดอร่อย ทำให้มื้อเที่ยงนี้อิ่มเอิบและอิ่มใจอย่างแท้จริง ขณะที่ฉันนั่งกลับ รู้สึกพอใจ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่าการขับรถฝ่าสายฝนนั้นคุ้มค่าแค่ไหน อาหารเกินความคาดหมายของฉัน และฉันรู้ว่าฉันจะกลับมาอีกครั้งในเร็วๆ นี้

Thank you for your support
ขอบคุณสำหรับการโหวต
เลิฟนะยู้ววววววว