Hello everyone

After 12 years apart, my friend and I had grown used to the distance between us. We had stayed connected through Facebook, but our conversations were few and far between, each of us preoccupied with our own lives and responsibilities. So, when she unexpectedly messaged me yesterday evening, saying she was on vacation in Phuket with her boyfriend and wanted to meet, I was genuinely surprised. She hadn’t mentioned a word about coming to Phuket before.

She and her boyfriend were staying at a hotel near the bustling Patong Beach, just a short drive from my place. Excitement bubbled up as I read her message, and without hesitation, we began planning our long-overdue reunion. We decided to meet the next day for lunch, and I offered to pick them up from their hotel.

The following day, I drove to Patong, where the streets were lively with tourists and the salty sea breeze swept in from the coast. I spotted my friend waiting outside the hotel, and as soon as she saw me, her face lit up with a smile that brought back all the memories of our friendship. Her boyfriend stood beside her, waving with a friendly grin.

After a quick round of introductions, we set off to a restaurant called "Hob Moom," nestled on a hill overlooking Patong. The winding road up the hill gave us stunning views of the beach below, and the restaurant itself had an open-air seating area that allowed us to soak in the beauty of Phuket.

หลังจากห่างกัน 12 ปี ฉันกับเพื่อนเริ่มคุ้นเคยกับระยะห่างระหว่างเราแล้ว เราเชื่อมต่อกันผ่าน Facebook แต่บทสนทนาของเรามีน้อยมาก เราแต่ละคนต่างยุ่งกับชีวิตและความรับผิดชอบของตัวเอง เมื่อวานตอนเย็นเธอส่งข้อความหาฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ บอกว่าเธอไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูเก็ตกับแฟนและอยากเจอ ฉันก็เลยแปลกใจจริงๆ เธอไม่เคยพูดถึงการมาภูเก็ตมาก่อนเลย

เธอกับแฟนพักอยู่ที่โรงแรมใกล้หาดป่าตองอันพลุกพล่าน ขับรถไม่ไกลจากที่พักของฉัน ความตื่นเต้นเกิดขึ้นเมื่อฉันอ่านข้อความของเธอ และเราเริ่มวางแผนการกลับมาพบกันที่ค้างชำระมานานโดยไม่ลังเล เราตัดสินใจพบกันในวันรุ่งขึ้นเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน และฉันเสนอให้ไปรับพวกเขาจากโรงแรมของพวกเขา

วันรุ่งขึ้น ฉันขับรถไปหาดป่าตอง ถนนหนทางเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว และลมทะเลเค็มพัดมาจากชายฝั่ง ฉันเห็นเพื่อนรออยู่ด้านนอกโรงแรม และทันทีที่เธอเห็นฉัน ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่หวนนึกถึงความทรงจำเกี่ยวกับมิตรภาพของเรากลับมา แฟนหนุ่มของเธอยืนเคียงข้างเธอ โบกมือด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร

หลังจากแนะนำตัวกันสั้นๆ เราก็ไปร้านอาหารชื่อ "ฮอบมุม" ซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาที่มองเห็นหาดป่าตอง ถนนที่คดเคี้ยวขึ้นไปบนเนินเขาทำให้เรามองเห็นทิวทัศน์อันน่าทึ่งของชายหาดด้านล่าง และตัวร้านอาหารเองก็มีพื้นที่นั่งเล่นแบบเปิดโล่งที่ทำให้เราดื่มด่ำกับความงามของภูเก็ตได้

As we drove up the winding roads of Patong, my friend and I found ourselves lost in conversation, reminiscing about the old days. We talked about everything—our childhood adventures, the dreams we once had, and how life had taken us on such different paths. It was like peeling back layers of time, rediscovering moments we hadn’t thought about in years. The atmosphere was filled with a sense of nostalgia and warmth.

Our destination, "Lob Moom," was a restaurant perched high on a hill in Patong. As we arrived, we were immediately struck by the breathtaking natural beauty that surrounded us. The place was even more stunning than we had imagined. The restaurant itself was made up of small pavilions with grass roofs, giving it a charming, rustic feel. These cozy pavilions were thoughtfully arranged around a large, serene pond, creating a tranquil atmosphere that felt worlds away from the bustling streets below.

Behind the pond, lush mountains rose up, their green peaks shrouded in mist, while the shade of towering trees provided a cool, refreshing escape from the sun. The sound of leaves rustling in the gentle breeze and the occasional chirping of birds added to the peaceful ambiance. We took a moment to soak it all in, feeling a sense of calm wash over us. It was the perfect setting for an afternoon of reconnecting, surrounded by nature's quiet beauty.

The large pond at the center of the restaurant was truly a sight to behold. Its surface shimmered under the sunlight, reflecting the vibrant greens of the surrounding trees and mountains. Floating gracefully on the water were clusters of lotuses, their soft pink and white petals in full bloom, adding a touch of delicate elegance to the scenery.

As we took in the view, we noticed schools of large fish gliding through the water, their scales catching the light with every movement. They swam leisurely among the lotus stems, creating ripples that danced across the pond's surface. The gentle swaying of the lotus leaves and the graceful movements of the fish added a sense of tranquility and liveliness to the area, making it feel almost like a serene painting brought to life.

We chose a pavilion close to the pond, where we could enjoy the mesmerizing view. It felt like we were surrounded by nature's art, each element perfectly placed to create a setting that was both calming and captivating. It was the perfect backdrop for our reunion, a moment suspended in time, filled with beauty and peace.

ขณะที่เราขับรถไปตามถนนอันคดเคี้ยวของป่าตอง ฉันกับเพื่อนพบว่าตัวเองกำลังคุยกันเพลินๆ และหวนนึกถึงวันเก่าๆ เราคุยกันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการผจญภัยในวัยเด็ก ความฝันที่เราเคยมี และชีวิตที่พาเราไปในเส้นทางที่แตกต่างกันเช่นนี้ มันเหมือนกับการลอกชั้นของเวลากลับคืนมา และค้นพบช่วงเวลาที่เราไม่ได้คิดถึงมานานหลายปีอีกครั้ง บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกคิดถึงและอบอุ่น

จุดหมายปลายทางของเรา "ลอบมุม" เป็นร้านอาหารที่ตั้งอยู่บนเนินเขาสูงในป่าตอง เมื่อเรามาถึง เราก็ประทับใจกับความงามของธรรมชาติอันน่าทึ่งที่ล้อมรอบเราทันที สถานที่นั้นน่าทึ่งยิ่งกว่าที่เราจินตนาการไว้ ร้านอาหารแห่งนี้ประกอบด้วยศาลาเล็กๆ ที่มีหลังคาหญ้า ให้ความรู้สึกมีเสน่ห์และเรียบง่าย ศาลาบรรยากาศสบายๆ เหล่านี้ได้รับการจัดวางอย่างพิถีพิถันรอบๆ สระน้ำขนาดใหญ่อันเงียบสงบ ทำให้เกิดบรรยากาศเงียบสงบที่ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลจากถนนที่พลุกพล่านด้านล่าง

ด้านหลังสระน้ำ มีภูเขาเขียวชอุ่มตั้งตระหง่าน ยอดเขาเขียวขจีปกคลุมไปด้วยหมอก ขณะที่ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่านช่วยหลีกหนีจากแสงแดดอันสดชื่นและเย็นสบาย เสียงใบไม้ที่พลิ้วไหวตามสายลมที่พัดเบาๆ และเสียงนกร้องเป็นครั้งคราวช่วยเพิ่มบรรยากาศอันเงียบสงบ เราใช้เวลาสักครู่เพื่อซึมซับทั้งหมด รู้สึกถึงความสงบที่ปกคลุมเรา เป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับช่วงบ่ายของการเชื่อมต่ออีกครั้ง รายล้อมไปด้วยความงามอันเงียบสงบของธรรมชาติ

สระน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลางร้านอาหารเป็นภาพที่เห็นได้อย่างแท้จริง พื้นผิวของมันส่องแสงระยิบระยับภายใต้แสงแดด สะท้อนความเขียวขจีของต้นไม้และภูเขาโดยรอบ ดอกบัวกลีบสีชมพูอ่อนและสีขาวบานสะพรั่งอย่างสง่างามบนผืนน้ำ เพิ่มความสง่างามอันละเอียดอ่อนให้กับทิวทัศน์

ในขณะที่เราชมทิวทัศน์ เราสังเกตเห็นฝูงปลาขนาดใหญ่ว่ายอยู่ในน้ำ เกล็ดของพวกมันจับแสงได้ทุกการเคลื่อนไหว พวกเขาว่ายน้ำอย่างสบาย ๆ ท่ามกลางก้านบัว ทำให้เกิดระลอกคลื่นที่เต้นไปทั่วผิวน้ำ ใบบัวที่ไหวอย่างนุ่มนวลและการเคลื่อนไหวอันสง่างามของปลาช่วยเพิ่มความรู้สึกสงบและมีชีวิตชีวาให้กับบริเวณนี้ ทำให้รู้สึกเหมือนกับภาพวาดอันเงียบสงบที่ถูกเนรมิตขึ้นมา

เราเลือกศาลาใกล้สระน้ำเพื่อชมทิวทัศน์อันตระการตา ให้ความรู้สึกเหมือนเราถูกรายล้อมไปด้วยศิลปะของธรรมชาติ แต่ละองค์ประกอบได้รับการจัดวางอย่างลงตัวเพื่อสร้างบรรยากาศที่ทั้งสงบและน่าหลงใหล มันเป็นฉากหลังที่สมบูรณ์แบบสำหรับการกลับมาพบกันใหม่ของเรา ช่วงเวลาที่หยุดอยู่กับกาลเวลา เต็มไปด้วยความงดงามและความสงบสุข

We decided on the pavilion closest to the walkway, where we could still enjoy the pond's view and feel the gentle breeze sweeping through. Settling in, we looked through the menu, which offered a variety of both Thai and Western dishes. There was something for everyone—whether you craved the rich flavors of local cuisine or the familiar comfort of Western food.

My friend and I, both lovers of spicy food, didn’t hesitate to order some of our favorites. We went for a plate of Somtam, the iconic Thai papaya salad known for its fiery kick, a zesty Seafood Salad packed with fresh shrimp, squid, and herbs, and a platter of fresh oysters served with a selection of spicy sauces. Each dish promised a burst of flavors that would set our taste buds on fire, just the way we liked it.

Meanwhile, my friend's boyfriend and my husband, both foreigners unaccustomed to the intense spiciness of Thai cuisine, took a safer route. They opted for non-spicy dishes, choosing from the Western side of the menu. Their choices included tender grilled chicken with a side of mashed potatoes and a classic Caesar salad, each dish prepared to cater to a more subtle palate.

As we waited for our food, we continued to chat, enjoying the contrasting aromas coming from the kitchen, anticipating the delicious meals that were about to be served. It was a moment that perfectly captured our reunion—different tastes coming together, yet harmonizing beautifully, much like our friendship that had endured despite the years and distance.

เราเลือกศาลาที่ใกล้กับทางเดินที่สุด ซึ่งเรายังสามารถเพลิดเพลินกับวิวสระน้ำและสัมผัสสายลมที่พัดผ่าน เมื่อนั่งลงแล้ว เราก็ดูเมนูซึ่งมีทั้งอาหารไทยและอาหารตะวันตกให้เลือกหลากหลาย มีบางอย่างสำหรับทุกคน ไม่ว่าคุณจะปรารถนารสชาติที่หลากหลายของอาหารท้องถิ่นหรือความสะดวกสบายที่คุ้นเคยของอาหารตะวันตก

ฉันและเพื่อนซึ่งเป็นผู้ชื่นชอบอาหารรสเผ็ดต่างก็ไม่ลังเลที่จะสั่งอาหารจานโปรดของเรา เราเลือกทานส้มตำ ซึ่งเป็นส้มตำอันเป็นเอกลักษณ์ของไทยที่ขึ้นชื่อเรื่องความเผ็ดร้อน สลัดซีฟู้ดรสจัดจ้านที่ใส่กุ้งสด ปลาหมึก และสมุนไพร และหอยนางรมสดหนึ่งจานเสิร์ฟพร้อมซอสรสเผ็ดที่คัดสรรมาอย่างดี อาหารแต่ละจานสัญญาว่าจะระเบิดรสชาติที่จะทำให้ต่อมรับรสของเราลุกเป็นไฟ ในแบบที่เราชอบ

ขณะเดียวกันแฟนของเพื่อนและสามีซึ่งเป็นชาวต่างชาติที่ไม่คุ้นเคยกับความเผ็ดร้อนของอาหารไทยก็ใช้เส้นทางที่ปลอดภัยกว่า พวกเขาเลือกทานอาหารที่ไม่เผ็ด โดยเลือกจากเมนูฝั่งตะวันตก ทางเลือกของพวกเขา ได้แก่ ไก่ย่างเนื้อนุ่มพร้อมมันฝรั่งบดและซีซาร์สลัดแบบคลาสสิก แต่ละจานจัดทำขึ้นเพื่อตอบสนองรสนิยมที่ละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น

ขณะที่เรารออาหาร เราก็พูดคุยกันต่อไป เพลิดเพลินกับกลิ่นหอมที่ตัดกันจากห้องครัว และรอคอยอาหารมื้ออร่อยที่กำลังจะเสิร์ฟ มันเป็นช่วงเวลาที่จับภาพการกลับมาพบกันใหม่ของเราได้อย่างสมบูรณ์แบบ รสนิยมที่แตกต่างกันมารวมกันแต่ก็กลมกลืนกันอย่างสวยงาม เหมือนกับมิตรภาพของเราที่ยืนยาวแม้จะนานหลายปีและห่างไกล

When the food arrived, it looked even more appetizing than we had imagined. The vibrant colors of the Somtam, the glistening freshness of the Seafood Salad, and the neatly arranged oysters with their spicy sauces made our mouths water. The non-spicy dishes, with their perfectly grilled chicken and crisp Caesar salad, also looked delicious, adding to the variety spread out on our table.

We dug in with great relish, savoring every bite. The spicy dishes were a burst of flavors—hot, tangy, and refreshing all at once—while the non-spicy options offered a comforting balance, ensuring everyone enjoyed their meal. As we ate, the conversation flowed effortlessly. We laughed, reminisced about old times, and asked each other about our lives over the past years, filling in the gaps left by our infrequent chats.

It was during this conversation that my friend revealed why she hadn't told me she was coming to Phuket in advance. She smiled playfully and said, "I wanted to surprise you!" Her eyes sparkled with excitement, and I could see how happy she was that her plan had worked. The unexpected reunion had indeed been a wonderful surprise, turning what would have been an ordinary day into a special one.

We continued chatting, catching up on everything we had missed. The mix of delicious food, a serene setting, and the joy of reconnecting made the afternoon feel like a perfect moment suspended in time. The surprise, the laughter, and the warmth of our renewed friendship made it a day to remember.

พออาหารมาถึงก็ดูน่ารับประทานมากกว่าที่เราคิดไว้เสียอีก สีสันอันสดใสของส้มตำ ความสดอันแวววาวของสลัดซีฟู้ด และหอยนางรมที่จัดอย่างประณีตพร้อมน้ำจิ้มรสเผ็ดของพวกมันทำให้เราน้ำลายสอ อาหารที่ไม่เผ็ด เช่น ไก่ย่างกำลังดีและซีซาร์สลัดก็ดูน่าอร่อยเช่นกัน เพิ่มความหลากหลายให้บนโต๊ะของเรา

เราคัดสรรอย่างพิถีพิถัน ลิ้มลองทุกคำที่กัด อาหารรสเผ็ดมีหลากหลายรสชาติ ทั้งร้อน เปรี้ยว และสดชื่นในคราวเดียว ในขณะที่ตัวเลือกที่ไม่เผ็ดนั้นให้ความสมดุลที่แสนสบาย รับรองว่าทุกคนจะเพลิดเพลินกับมื้ออาหารของพวกเขา ขณะที่เรากิน บทสนทนาก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น เราหัวเราะ นึกถึงวันเก่าๆ และถามกันเกี่ยวกับชีวิตของเราในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เติมเต็มช่องว่างจากการแชทที่ไม่บ่อยของเรา

ในระหว่างการสนทนานี้ เพื่อนของฉันเปิดเผยว่าทำไมเธอไม่บอกฉันล่วงหน้าว่าจะมาภูเก็ต เธอยิ้มอย่างสนุกสนานและพูดว่า "ฉันอยากจะทำให้คุณประหลาดใจ!" ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น และฉันเห็นได้ว่าเธอมีความสุขแค่ไหนที่แผนของเธอได้ผล การกลับมาพบกันอีกครั้งโดยไม่คาดคิดเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอย่างยิ่ง โดยเปลี่ยนวันธรรมดาๆ ให้กลายเป็นวันพิเศษ

เราพูดคุยกันต่อไป ติดตามทุกสิ่งที่เราพลาดไป การผสมผสานระหว่างอาหารอร่อย บรรยากาศอันเงียบสงบ และความสุขในการเชื่อมต่อกันทำให้ช่วงบ่ายรู้สึกเหมือนเป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่ถูกระงับไว้ตามกาลเวลา ความประหลาดใจ เสียงหัวเราะ และความอบอุ่นของมิตรภาพครั้งใหม่ของเราทำให้วันนี้เป็นวันที่น่าจดจำ

After we had enjoyed our meal to the fullest, we decided to explore the restaurant's surroundings. The area was even more enchanting up close. A wooden bridge extended out over the pond, inviting guests to step out above the water. We strolled along the bridge, feeling the gentle sway beneath our feet, and paused to take in the peaceful view of the lotuses and the fish gliding below. It was the perfect spot for photos, and we couldn't resist capturing the moment. Laughter filled the air as we posed, snapped pictures, and made funny faces, creating new memories to add to our old ones.

As we walked and chatted, my friend shared more about her trip. She and her boyfriend were in Phuket for a five-day vacation, and she mentioned that before they left, she wanted to meet up with me and my husband again. The thought of another reunion filled me with joy, and we quickly agreed to meet again in two days. There was so much more to catch up on, and we wanted to make the most of this unexpected opportunity to reconnect.

Today had been a day of rediscovery—a day when we realized just how much we had missed each other over the past 12 years. It was filled with laughter, meaningful conversations, and shared moments of happiness. As we parted ways, there was a sense of contentment in the air. We had spent the most valuable time together, rekindling a friendship that distance and time could never truly diminish.

หลังจากที่เราทานอาหารกันจนอิ่มแล้ว เราก็ตัดสินใจสำรวจบริเวณรอบๆ ร้านอาหาร บริเวณนี้มีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นเมื่อใกล้ชิด สะพานไม้ยื่นออกไปเหนือสระน้ำ เชิญชวนแขกให้ก้าวออกมาเหนือน้ำ เราเดินเล่นไปตามสะพาน สัมผัสได้ถึงแรงแกว่งเบาๆ ใต้ฝ่าเท้า และหยุดพักเพื่อชมทิวทัศน์อันเงียบสงบของดอกบัวและฝูงปลาที่แหวกว่ายอยู่เบื้องล่าง มันเป็นจุดที่สมบูรณ์แบบสำหรับการถ่ายภาพ และเราอดใจไม่ไหวที่จะเก็บภาพช่วงเวลานั้นไว้ เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วอากาศในขณะที่เราโพสต์ ถ่ายรูป ทำหน้าตลกๆ สร้างความทรงจำใหม่ๆ เพื่อเพิ่มความทรงจำเก่าๆ ของเรา

ขณะที่เราเดินคุยกัน เพื่อนของฉันเล่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเดินทางของเธอ เธอกับแฟนไปเที่ยวภูเก็ตเป็นเวลาห้าวัน และเธอบอกว่าก่อนจะจากไปเธออยากเจอฉันและสามีอีกครั้ง การคิดถึงการกลับมาพบกันอีกครั้งทำให้ฉันมีความสุข และเราตกลงกันอย่างรวดเร็วว่าจะพบกันใหม่ในอีกสองวัน มีอะไรอีกมากมายที่ต้องติดตาม และเราต้องการใช้โอกาสที่ไม่คาดคิดนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดในการเชื่อมต่ออีกครั้ง

วันนี้เป็นวันแห่งการค้นพบอีกครั้ง ซึ่งเป็นวันที่เราได้ตระหนักว่าเราคิดถึงกันมากแค่ไหนตลอด 12 ปีที่ผ่านมา เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ บทสนทนาที่มีความหมาย และแบ่งปันช่วงเวลาแห่งความสุข ขณะที่เราแยกทางกัน ความรู้สึกพึงพอใจก็ลอยมาในอากาศ เราได้ใช้เวลาอันมีค่าที่สุดร่วมกัน จุดประกายมิตรภาพที่ระยะทางและเวลาไม่เคยลดลงอย่างแท้จริง

Thank you for your support
ขอบคุณสำหรับการโหวต
เลิฟนะยู้ววววววว