Today began like any other day, yet held a promise of unexpected joy. At precisely 9:00 a.m., my husband and I set out for Phuket Immigration, situated conveniently near Saphan Hin Public Park. The process of renewing our visas was astonishingly quick, a breeze made even easier by the drive-through service, allowing us to stay comfortably in our car.
With our renewed visas in hand and the entire day ahead of us, we noticed the weather was exceptionally inviting. The sky stretched out in a perfect azure canvas, untainted by clouds, and the air was refreshingly crisp. We exchanged a look, silently agreeing that such a splendid day shouldn’t be wasted.
“Let’s go to ‘Coming Home’,” I suggested, referring to our favorite seaside café on Rawai Beach. My husband smiled, nodding in agreement. We had visited this charming spot numerous times, always finding comfort in its warm atmosphere and delightful food.
วันนี้เริ่มต้นเหมือนวันอื่นๆ แต่ยังคงสัญญาถึงความสุขที่คาดไม่ถึง เมื่อเวลา 09.00 น. ฉันและสามีออกเดินทางสู่ตม.ภูเก็ต ซึ่งตั้งอยู่ใกล้สวนสาธารณะสะพานหินเดินทางสะดวก ขั้นตอนการต่ออายุวีซ่าของเรานั้นรวดเร็วอย่างน่าประหลาดใจ ง่ายยิ่งขึ้นด้วยบริการแบบไดรฟ์ทรู ซึ่งช่วยให้เราสามารถอยู่ในรถได้อย่างสะดวกสบาย
ด้วยวีซ่าที่ต่ออายุของเราในมือและทั้งวันข้างหน้า เราสังเกตเห็นว่าสภาพอากาศเอื้ออำนวยเป็นพิเศษ ท้องฟ้าทอดยาวเป็นผ้าใบสีฟ้าที่สมบูรณ์แบบ ปราศจากเมฆ และอากาศก็สดชื่นสดชื่น เราแลกเปลี่ยนสายตากันโดยตกลงกันเงียบ ๆ ว่าวันอันแสนวิเศษเช่นนี้ไม่ควรสูญเปล่า
“ไป 'คัมมิง โฮม' กันเถอะ” ฉันเสนอหมายถึงคาเฟ่ริมทะเลที่เราชื่นชอบบนหาดราไวย์ สามีของฉันยิ้มพยักหน้าเห็นด้วย เราเคยไปเยี่ยมชมจุดที่มีเสน่ห์แห่งนี้หลายครั้ง และพบกับความสะดวกสบายในบรรยากาศที่อบอุ่นและอาหารที่น่ารื่นรมย์อยู่เสมอ
The drive to Rawai Beach was filled with light-hearted conversation and laughter, the kind that only a beautiful day can inspire. As we arrived, the familiar sight of "Coming Home" greeted us. Nestled beside the sea, the café exuded an inviting charm, its quaint decor and the gentle sound of waves creating an ambiance of peace and relaxation.
This small cafe, nestled beside the white-tone sea, exuded an inviting charm. There were three distinct zones: an air-conditioned room not far from the sea, a seaside area with thatched roofs, and an open area shaded by large trees and umbrellas.
การขับรถไปหาดราไวย์เต็มไปด้วยบทสนทนาและเสียงหัวเราะที่สดใส ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจที่มีเพียงวันที่สวยงามเท่านั้น เมื่อเราไปถึง ภาพอันคุ้นเคยของเพลง "Coming Home" ก็ทักทายเรา คาเฟ่แห่งนี้ตั้งอยู่ริมทะเล เต็มไปด้วยเสน่ห์อันน่าดึงดูดใจ การตกแต่งที่แปลกตา และเสียงคลื่นอันนุ่มนวลสร้างบรรยากาศแห่งความสงบและผ่อนคลาย
ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งนี้ตั้งอยู่ริมทะเลโทนสีขาว มีเสน่ห์น่าอยู่ มีสามโซนที่แตกต่างกัน ได้แก่ ห้องปรับอากาศซึ่งอยู่ไม่ไกลจากทะเล พื้นที่ริมทะเลที่มีหลังคามุงจาก และพื้นที่เปิดโล่งที่มีร่มเงาของต้นไม้ใหญ่และร่ม
We chose to sit in the open area, where low tables and seat cushions offered a cozy, relaxed setting. The sea breeze gently rustled the leaves overhead, and the distant sound of waves added to the tranquil ambiance we ordered our usual favorites.
While we waited for our food, I decided to explore and take photos. The air-conditioned room, with its large circular windows reminiscent of Japanese style, was particularly intriguing. These round windows were a popular spot for customers, offering a stunning view of the sea. Given the early hour and the absence of many other patrons, it was the perfect opportunity to capture the beauty of the café without interruption.
เราเลือกที่จะนั่งในพื้นที่เปิดโล่ง ซึ่งมีโต๊ะเตี้ยและเบาะรองนั่งให้บรรยากาศสบายๆ และผ่อนคลาย ลมทะเลพัดใบไม้เบา ๆ เหนือศีรษะ และเสียงคลื่นที่อยู่ไกล ๆ เข้ามาเสริมบรรยากาศอันเงียบสงบ เราจึงสั่งอาหารจานโปรดตามปกติของเรา
ระหว่างรออาหาร ฉันก็เดินสำรวจและถ่ายรูป ห้องพักปรับอากาศที่มีหน้าต่างทรงกลมขนาดใหญ่ชวนให้นึกถึงสไตล์ญี่ปุ่นนั้นมีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง หน้าต่างทรงกลมเหล่านี้เป็นจุดยอดนิยมของลูกค้า โดยมองเห็นวิวทะเลที่สวยงามตระการตา เมื่อพิจารณาถึงช่วงเช้าตรู่และไม่มีลูกค้าจำนวนมาก จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะได้เก็บภาพความสวยงามของคาเฟ่โดยไม่หยุดชะงัก
"Coming Home" also featured numerous beautiful photo corners, perfect for those who love to create content or share snapshots on social media.
"Coming Home" ยังมีมุมถ่ายรูปสวยๆ มากมาย เหมาะสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการสร้างสรรค์คอนเทนต์หรือแชร์ภาพลงโซเชียลมีเดีย
After taking photos, I noticed that the sea level had receded, exposing a stretch of sandy beach. Intrigued, I walked closer and discovered a fascinating sight: hundreds of small crabs scuttling across the sand. These tiny creatures darted around, their homes marked by small holes scattered across the beach. As I approached, the crabs quickly retreated into their burrows with impressive speed. Despite their small size, each crab sported one oversized claw, almost comically large compared to their bodies. I had no idea what species they were, but their cuteness was undeniable.
หลังจากถ่ายรูปเสร็จสังเกตเห็นว่าระดับน้ำทะเลลดลงจนเห็นหาดทรายทอดยาว ด้วยความสนใจ ฉันจึงเดินเข้าไปใกล้และพบกับภาพอันน่าทึ่ง นั่นคือปูตัวเล็กหลายร้อยตัววิ่งไปมาบนผืนทราย สิ่งมีชีวิตเล็กๆ เหล่านี้กระโจนไปรอบๆ บ้านของพวกมันมีรูเล็กๆ กระจายอยู่ทั่วชายหาด ขณะที่ฉันเข้าไปใกล้ เหล่าปูก็ถอยกลับเข้าไปในโพรงอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่น่าประทับใจ แม้ว่าปูจะมีขนาดเล็ก แต่ปูแต่ละตัวก็มีกรงเล็บขนาดใหญ่หนึ่งตัว ซึ่งเกือบจะใหญ่มากเมื่อเทียบกับตัวของมัน ฉันไม่รู้ว่าพวกมันเป็นสายพันธุ์อะไร แต่ความน่ารักของพวกมันก็ปฏิเสธไม่ได้
Returning to our table, I found my husband already enjoying his drink, a look of contentment on his face. We shared our meal, savoring each bite and the peaceful surroundings. It took us a long time to finish our food. Today’s perfect weather allowed us to truly relax and enjoy each other’s company, a rare opportunity amidst our usually busy lives. “Coming Home” offered more than just a meal; it provided a setting for valuable, shared moments.
เมื่อกลับมาที่โต๊ะ ฉันพบว่าสามีกำลังเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มของเขาอยู่แล้ว และมีสีหน้าพึงพอใจ เราแบ่งปันอาหาร ลิ้มรสอาหารแต่ละคำและสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ เราใช้เวลานานมากในการทานอาหารให้เสร็จ สภาพอากาศที่สมบูรณ์แบบของวันนี้ทำให้เราได้ผ่อนคลายและสนุกสนานกับการพบปะสังสรรค์ของกันและกัน ซึ่งเป็นโอกาสที่หาได้ยากท่ามกลางชีวิตที่ยุ่งวุ่นวายของเรา “Coming Home” ให้มากกว่าแค่มื้ออาหาร เป็นการตั้งค่าสำหรับช่วงเวลาที่มีคุณค่าและมีการแบ่งปัน
"Coming Home" offered more than just a meal; it provided a setting for valuable, shared moments. To me, "Coming Home" is more than a cafe because it has beautiful views, delicious food, and inexpensive prices. Unfortunately, we couldn't stay long because my husband had a meeting in the afternoon. After eating our fill, we reluctantly decided it was time to head home.*
“Coming Home” ให้มากกว่าแค่มื้ออาหาร มันเป็นสถานที่สำหรับช่วงเวลาที่มีคุณค่าและมีการแบ่งปันกัน สำหรับผม "คัมมิงโฮม" เป็นมากกว่าร้านกาแฟ เพราะมีทั้งวิวสวย อาหารอร่อย และราคาไม่แพง น่าเสียดายที่เราอยู่ได้ไม่นานเพราะสามีมีประชุมตอนบ่าย หลังจากกินอิ่มแล้ว เราก็ตัดสินใจอย่างไม่เต็มใจว่าถึงเวลากลับบ้าน*
Driving back, we reflected on the day’s events. What had started as a routine task had transformed into a spontaneous adventure, a reminder of how the simplest days can become the most memorable. "Today was perfect," my husband said, his voice filled with contentment. I nodded, feeling the same sense of fulfillment. Indeed, it was days like this that made life feel truly magical.
เมื่อขับรถกลับ เราก็นึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น สิ่งที่เริ่มต้นจากงานประจำได้กลายมาเป็นการผจญภัยที่เกิดขึ้นเอง เป็นสิ่งเตือนใจว่าวันที่เรียบง่ายที่สุดจะกลายเป็นวันที่น่าจดจำที่สุดได้อย่างไร “วันนี้สมบูรณ์แบบ” สามีของฉันพูด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความพึงพอใจ ฉันพยักหน้า รู้สึกถึงความสมหวังแบบเดียวกัน จริงๆ แล้ว มันเป็นวันแบบนี้ที่ทำให้ชีวิตรู้สึกมหัศจรรย์อย่างแท้จริง
Thank you for your support
ขอบคุณสำหรับการโหวต
เลิฟนะยู้ววววววว
