Hello everyone

The weather was gloomy this morning, with heavy clouds hanging low in the sky, casting a soft gray over everything. Despite the dreariness, I felt a strong urge to go for a walk in Phuket Old Town, a place I hadn't visited in the morning for a long time. After dropping my son off at school, I decided to seize the opportunity. Phuket Old Town was only nine kilometers away from his school, a distance that usually took just a short drive.

However, this morning, things didn't go as smoothly as planned. I had dropped my son off later than usual, which meant I was caught in the thick of rush hour traffic. Cars crawled along the roads, and the usual quick trip turned into a slow, frustrating journey. But my determination to enjoy a morning walk kept me going, and soon enough, the traffic began to ease as I neared the old town.

As I arrived, I was pleasantly surprised to find plenty of free parking spaces, something that never happened in the afternoons when I usually visited. The empty spots seemed like an invitation to slow down and enjoy the quieter side of the old city. I didn't need to park at the temple as I often did during busier times; instead, I found a spot close to where I wanted to begin my walk.

Phuket Old Town was still waking up, the streets calmer than usual. The familiar shophouses, with their colorful facades and intricate designs, seemed even more charming in the soft morning light. The usually bustling streets were peaceful, with only a few locals going about their morning routines. As I began my walk, I felt a sense of tranquility wash over me, a contrast to the hectic start of my day. The combination of the quiet streets, the historic charm of the old town, and the cool, overcast weather made for a perfect morning escape.

เช้านี้อากาศมืดครึ้ม มีเมฆหนาทึบปกคลุมท้องฟ้าเป็นสีเทาอ่อนปกคลุมทุกสิ่ง แม้จะดูน่าเบื่อ แต่ฉันก็รู้สึกอยากออกไปเดินเล่นในย่านเมืองเก่าภูเก็ต ซึ่งเป็นสถานที่ที่ฉันไม่ได้ไปในตอนเช้ามานานแล้ว หลังจากส่งลูกชายไปโรงเรียนแล้ว ฉันก็ตัดสินใจคว้าโอกาสนี้ไว้ เมืองเก่าภูเก็ตอยู่ห่างจากโรงเรียนของเขาเพียงเก้ากิโลเมตร ซึ่งปกติใช้เวลาขับรถไม่นาน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเช้านี้ สิ่งต่างๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นตามที่วางแผนไว้ ฉันส่งลูกชายช้ากว่าปกติ ซึ่งหมายความว่าฉันติดอยู่ในการจราจรหนาแน่นในชั่วโมงเร่งด่วน รถยนต์คลานไปตามถนน และการเดินทางอย่างรวดเร็วตามปกติกลับกลายเป็นการเดินทางที่ช้าและน่าหงุดหงิด แต่ความตั้งใจของฉันที่จะสนุกกับการเดินเล่นในตอนเช้าทำให้ฉันไปต่อได้ และในไม่ช้ารถติดก็เริ่มเบาลงเมื่อฉันเข้าใกล้เมืองเก่า

เมื่อฉันมาถึง ฉันรู้สึกประหลาดใจมากที่พบว่ามีที่จอดรถฟรีมากมาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นในช่วงบ่ายเมื่อฉันมักจะไปเยี่ยมชม จุดที่ว่างเปล่าดูเหมือนเป็นการเชิญชวนให้ชะลอความเร็วและเพลิดเพลินไปกับด้านที่เงียบสงบของเมืองเก่า ข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องจอดรถที่วัดเหมือนที่มักทำในช่วงเวลายุ่งๆ ฉันกลับพบจุดใกล้กับจุดที่ฉันต้องการเริ่มเดินแทน

เมืองเก่าภูเก็ตยังคงตื่นตัว ถนนเงียบสงบกว่าปกติ ห้องแถวที่คุ้นเคยซึ่งมีส่วนหน้าอาคารสีสันสดใสและการออกแบบที่ประณีต ดูมีเสน่ห์ยิ่งขึ้นท่ามกลางแสงอันนุ่มนวลยามเช้า ถนนที่ปกติจะพลุกพล่านนั้นเงียบสงบ มีชาวบ้านเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำกิจวัตรยามเช้า ขณะที่ฉันเริ่มเดิน ฉันรู้สึกได้ถึงความสงบสุขที่ปกคลุมฉัน ซึ่งตรงกันข้ามกับการเริ่มต้นวันอันแสนวุ่นวาย การผสมผสานระหว่างถนนที่เงียบสงบ เสน่ห์ทางประวัติศาสตร์ของเมืองเก่า และสภาพอากาศที่เย็นสบายและมืดครึ้ม ทำให้การหลีกหนีจากความวุ่นวายในตอนเช้าสมบูรณ์แบบ

I parked my car near the iconic yellow clock tower, a striking landmark that stands proudly at the heart of Phuket Old Town. The tower's vibrant hue and elegant architecture make it an essential part of the old city's charm, and it’s a favorite spot for both locals and visitors alike. In fact, it’s often said that if you visit Phuket Old Town and don’t take a photo with the yellow clock tower, it’s as if you’ve never truly been there. The tower holds a special place in the town's identity, a beacon of its rich history and culture.

ฉันจอดรถไว้ใกล้กับหอนาฬิกาสีเหลืองอันเป็นเอกลักษณ์ แลนด์มาร์คอันโดดเด่นที่ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางย่านเมืองเก่าภูเก็ต สีสันอันสดใสของหอคอยและสถาปัตยกรรมอันสง่างามทำให้เป็นส่วนสำคัญของเสน่ห์ของเมืองเก่า และเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับทั้งคนในท้องถิ่นและผู้มาเยือน จริงๆ แล้วคนมักพูดกันว่าถ้ามาเที่ยวเมืองเก่าภูเก็ตแล้วไม่ถ่ายรูปกับหอนาฬิกาสีเหลืองล่ะก็ เหมือนไม่เคยไปจริงๆ เลย หอคอยแห่งนี้ถือเป็นสถานที่พิเศษในอัตลักษณ์ของเมือง ซึ่งเป็นสัญญาณแห่งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันยาวนาน

This area, with its wide, open yard, is designed to host important events in Phuket. Throughout the year, it transforms to reflect the various festivals and celebrations that take place. Today, the yard is adorned with decorations for the Chinese festival of Po Tor, also known as Sart Chinese. This festival is dedicated to honoring ancestors who have passed away, a tradition deeply rooted in the local culture. The most recognizable symbol of the Po Tor Festival is the red turtle, crafted from flour mixed with sugar and red food coloring. These red turtles, believed to bring good fortune and blessings, are displayed prominently, adding a vibrant splash of color to the surroundings. As I walked through the area, the rich cultural heritage of Phuket was on full display, blending seamlessly with the historical charm of the old town.

บริเวณนี้ซึ่งมีลานกว้างเปิดโล่ง ออกแบบมาเพื่อจัดกิจกรรมสำคัญๆ ในจังหวัดภูเก็ต ตลอดทั้งปีจะเปลี่ยนไปเพื่อสะท้อนถึงเทศกาลและการเฉลิมฉลองต่างๆ ที่เกิดขึ้น ปัจจุบันลานแห่งนี้ตกแต่งด้วยของประดับตกแต่งตามเทศกาลปอตอหรือที่เรียกกันว่าสารทของจีน เทศกาลนี้จัดขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งเป็นประเพณีที่หยั่งรากลึกในวัฒนธรรมท้องถิ่น สัญลักษณ์ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของเทศกาลปอตอคือเต่าแดง ซึ่งทำจากแป้งผสมน้ำตาลและสีผสมอาหารสีแดง เต่าสีแดงเหล่านี้ซึ่งเชื่อกันว่าจะนำโชคลาภและพรมาจัดแสดงไว้อย่างเด่นชัด ช่วยเพิ่มสีสันที่สดใสให้กับบริเวณโดยรอบ ขณะที่ฉันเดินผ่านบริเวณนี้ มรดกทางวัฒนธรรมอันมั่งคั่งของภูเก็ตก็จัดแสดงไว้อย่างครบถ้วน ผสมผสานกับเสน่ห์ทางประวัติศาสตร์ของเมืองเก่าได้อย่างลงตัว

This morning, the streets of Phuket Old Town were quieter than I had ever seen them before. The usual bustle of tourists was absent, leaving the town in a peaceful, almost serene state. As I strolled through the old town, taking in the tranquility, a sweet, familiar aroma caught my attention—the unmistakable scent of roti. Unable to resist, I decided to stop for a morning treat.

I found myself at a small, Islamic restaurant known for its delicious breakfasts. Despite the early hour, the place was already buzzing with locals enjoying their morning meals. I had eaten here many times before, savoring the variety of dishes they offered, but today I was drawn to something simple. I ordered a roti with eggs and a cup of Thai tea, a classic combination that felt perfect for the morning.

Though I wasn’t particularly hungry, the smell of freshly made roti was too tempting to pass up. As I waited for my order, I watched as the cook expertly flipped the dough on the hot griddle, the edges turning crispy and golden. The rich, comforting scent filled the air, mingling with the aroma of the spiced Thai tea. When my food arrived, I took a moment to appreciate the simple pleasure of a warm breakfast, savoring each bite of the flaky roti and the smooth, creamy tea.

เช้านี้ถนนในเมืองเก่าภูเก็ตเงียบกว่าที่เคยเห็นมาก่อน นักท่องเที่ยวที่พลุกพล่านตามปกติหายไป ทำให้เมืองอยู่ในสภาพที่สงบและเกือบจะเงียบสงบ ขณะที่ฉันเดินผ่านเมืองเก่า ดื่มด่ำกับความเงียบสงบ กลิ่นหอมหวานที่คุ้นเคยดึงดูดความสนใจของฉัน นั่นคือกลิ่นโรตีที่ไม่ผิดเพี้ยน ฉันอดใจไม่ไหวจึงตัดสินใจหยุดทานอาหารมื้อเช้า

ฉันพบว่าตัวเองอยู่ที่ร้านอาหารอิสลามเล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอาหารเช้าแสนอร่อย แม้จะเช้าตรู่ แต่สถานที่แห่งนี้ก็พลุกพล่านไปด้วยคนในท้องถิ่นที่กำลังเพลิดเพลินกับมื้อเช้า ฉันเคยมาทานอาหารที่นี่หลายครั้งแล้ว และได้ลิ้มลองอาหารอันหลากหลายที่พวกเขานำเสนอ แต่วันนี้ฉันสนใจบางสิ่งที่เรียบง่าย ฉันสั่งโรตีใส่ไข่และชาไทยหนึ่งแก้ว ซึ่งเป็นการผสมผสานแบบคลาสสิกที่เหมาะกับมื้อเช้า

แม้ว่าฉันจะไม่หิวเป็นพิเศษ แต่กลิ่นของโรตีที่ทำสดใหม่นั้นชวนให้อดใจไม่ไหว ขณะที่ฉันรอคำสั่งของฉัน ฉันเฝ้าดูพ่อครัวพลิกแป้งบนกระทะร้อนอย่างเชี่ยวชาญ ขอบกลายเป็นกรอบและเป็นสีทอง กลิ่นหอมที่เข้มข้นและผ่อนคลายอบอวลไปในอากาศ ผสมกับกลิ่นหอมของชาไทยที่หอมเครื่องเทศ เมื่ออาหารของฉันมาถึง ฉันใช้เวลาสักครู่เพื่อชื่นชมความสุขเรียบง่ายของอาหารเช้าอุ่น ๆ ลิ้มรสโรตีที่ขุยแต่ละคำและชาครีมที่เนียนนุ่ม

After enjoying my roti and Thai tea, I continued my leisurely walk around Phuket Old Town. The weather was pleasantly cool, making it the perfect time to explore the quiet streets. The stillness of the morning is my favorite time of day, when the town feels almost like it's holding its breath, waiting to come alive.

I wandered through the old town, knowing that the streets here all connect in a way that makes it easy to find your way back, no matter which direction you take. As I walked, the charm of the old shophouses and the rich history of the area surrounded me, each turn revealing a new facet of the town’s heritage. I found myself walking in circles, and before I knew it, I was back where I had parked my car near the yellow clock tower.

Initially, I had planned to stop by a cafe before heading home, hoping to soak in more of the town’s atmosphere over a cup of coffee. However, I soon realized that the cafes in Phuket Old Town open much later in the day. With that plan off the table, I decided it was time to head home. I had seen all I wanted of the historic streets, and with a satisfied heart, I made my way back to my car, ready to return home, the peaceful morning in Phuket Old Town still lingering in my mind.

หลังจากกินโรตีและชาไทยแล้ว ฉันก็เดินเล่นรอบๆ ย่านเมืองเก่าภูเก็ตต่อไป อากาศเย็นสบาย ทำให้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเที่ยวชมถนนที่เงียบสงบ ความเงียบสงบในตอนเช้าเป็นช่วงเวลาที่ฉันชอบที่สุด เมื่อเมืองนี้รู้สึกเหมือนกำลังกลั้นหายใจ รอให้มีชีวิตชีวา

ฉันเดินไปรอบๆ เมืองเก่า โดยรู้ว่าถนนที่นี่เชื่อมต่อกันในลักษณะที่ทำให้หาทางกลับได้ง่าย ไม่ว่าคุณจะหันไปทางไหนก็ตาม ขณะที่ฉันเดิน เสน่ห์ของอาคารพาณิชย์เก่าๆ และประวัติศาสตร์อันยาวนานของพื้นที่ล้อมรอบฉัน ในแต่ละรอบเผยให้เห็นมรดกทางวัฒนธรรมด้านใหม่ของเมือง ฉันพบว่าตัวเองกำลังเดินเป็นวงกลม และก่อนที่จะรู้ตัว ฉันก็กลับมาที่รถที่จอดไว้ใกล้หอนาฬิกาสีเหลือง

ตอนแรกฉันวางแผนว่าจะแวะร้านกาแฟก่อนจะกลับบ้าน โดยหวังว่าจะได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศของเมืองมากกว่ากาแฟสักแก้ว อย่างไรก็ตาม ฉันก็รู้ทันทีว่าร้านกาแฟในย่านเมืองเก่าภูเก็ตเปิดช้ากว่ามากในตอนกลางวัน เมื่อแผนนั้นหลุดลอยไป ฉันตัดสินใจว่าถึงเวลากลับบ้านแล้ว ฉันได้เห็นทุกสิ่งที่ฉันต้องการจากถนนสายประวัติศาสตร์แล้ว และด้วยใจที่พึงพอใจ ฉันจึงรีบกลับไปที่รถ เตรียมกลับบ้าน เช้าอันเงียบสงบในย่านเมืองเก่าภูเก็ตยังคงค้างอยู่ในใจ

Thank you for your support
ขอบคุณสำหรับการโหวต
เลิฟนะยู้ววววววว