Hello everyone

It had been a long time since I last exercised in the morning at Saphan Hin Park. For weeks, rain had become a constant companion, falling almost every day from mid-morning until the early hours. The wet season seemed endless, casting a damp shadow over my routine. But now, with the rainy season nearing its end, the rain began to show mercy, falling less frequently and leaving the mornings brighter.

This morning, after dropping my son off at school, I decided to seize the opportunity. I turned my car in the direction of Saphan Hin Park, feeling a sense of anticipation build as I drove. The roads were still quiet, and the air was crisp with the freshness that only comes after days of rain. I reached the park around 6:50 a.m., just as the sun was already rising higher in the sky, casting a golden hue over everything it touched.

I parked my car in the parking lot in front of the shrine, feeling the gentle warmth of the morning sun on my face. Without hesitation, I started my walk toward the road that ran along Saphan Hin Beach. The familiar path welcomed me back, and with each step, I felt a renewed connection to the serenity of the park, the sound of the waves gently lapping against the shore, and the soothing rustle of leaves in the morning breeze. It was the perfect morning to start fresh.

ออกกำลังกายครั้งสุดท้ายในตอนเช้าที่สวนสาธารณะสะพานหินเป็นเวลานานแล้ว เป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่ฝนกลายเป็นเพื่อนที่สม่ำเสมอ โดยตกลงมาเกือบทุกวันตั้งแต่ช่วงสายจนถึงเช้าตรู่ ฤดูฝนดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้เกิดเงาชื้นทับกิจวัตรประจำวันของฉัน แต่บัดนี้ฤดูฝนใกล้จะสิ้นสุด ฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาน้อยลงและปล่อยให้เช้าสดใสขึ้น

เช้านี้หลังจากไปส่งลูกชายที่โรงเรียน ฉันก็ตัดสินใจคว้าโอกาสนี้ไว้ ฉันหันรถไปทางสวนสาธารณะสะพานหิน รู้สึกมีความคาดหวังในขณะที่ขับรถ ถนนยังคงเงียบสงบ และอากาศก็สดชื่นด้วยความสดชื่นที่เกิดขึ้นหลังจากฝนตกมาหลายวันเท่านั้น ฉันไปถึงสวนสาธารณะประมาณ 6.50 น. ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า ส่องแสงสีทองเหนือทุกสิ่งที่สัมผัส

ฉันจอดรถในลานจอดรถหน้าศาลเจ้า รู้สึกถึงความอบอุ่นอันอ่อนโยนของแสงแดดยามเช้าบนใบหน้า ฉันไม่ลังเลเลยเริ่มเดินไปตามถนนเลียบหาดสะพานหิน เส้นทางที่คุ้นเคยต้อนรับฉันกลับมา และในแต่ละย่างก้าว ฉันรู้สึกถึงความเชื่อมโยงครั้งใหม่กับความเงียบสงบของสวนสาธารณะ เสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาชายฝั่งเบาๆ และเสียงใบไม้ที่พลิ้วไหวในสายลมยามเช้า เป็นเช้าที่สมบูรณ์แบบสำหรับการเริ่มต้นใหม่

The seaside atmosphere in the morning is incredibly refreshing, and I find myself savoring every moment of it. Even as the sun begins its slow ascent in the sky, the heat isn't overwhelming. A gentle sea breeze flows in, keeping the air cool and invigorating. Mornings are a cherished time at the park, with people coming to exercise in various ways—walking, running, cycling, and engaging in other activities that keep them moving.

Most of the early risers who come to exercise are elderly folks who have retired. They stroll along the pathways, breathing in the fresh sea air, or engage in gentle exercises to start their day with vitality. Some take this time to catch up with friends their own age, exchanging warm greetings and laughter. The camaraderie among them adds a comforting warmth to the already serene atmosphere, making the morning scene at the seaside even more delightful.

บรรยากาศริมทะเลในตอนเช้าสดชื่นอย่างไม่น่าเชื่อ และฉันก็พบว่าตัวเองกำลังดื่มด่ำไปกับมันทุกช่วงเวลา แม้ว่าดวงอาทิตย์จะค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นสู่ท้องฟ้า แต่ความร้อนก็ไม่ท่วมท้น ลมทะเลอ่อนๆ พัดเข้ามา ทำให้อากาศเย็นและสดชื่น ช่วงเช้าเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนชื่นชอบในสวนสาธารณะ โดยผู้คนมาออกกำลังกายในรูปแบบต่างๆ ทั้งการเดิน วิ่ง ปั่นจักรยาน และมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่นๆ ที่ทำให้เคลื่อนไหวได้

ผู้ตื่นเช้าที่ออกกำลังกายส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุที่เกษียณอายุแล้ว พวกเขาเดินเล่นไปตามทางเดิน สูดอากาศบริสุทธิ์จากทะเล หรือออกกำลังกายเบาๆ เพื่อเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความมีชีวิตชีวา บางคนใช้เวลานี้เพื่อพบปะกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน ทักทายและหัวเราะอย่างอบอุ่น ความสนิทสนมกันในหมู่พวกเขาเพิ่มความอบอุ่นที่ปลอบโยนให้กับบรรยากาศอันเงียบสงบอยู่แล้ว ทำให้ภาพยามเช้าที่ริมทะเลน่ารื่นรมย์ยิ่งขึ้น

I began my morning with a leisurely stroll along the seaside, taking in deep breaths of the crisp morning air while watching the sun slowly rise above the horizon. This moment, with the soft light of dawn shimmering on the water, brought a calmness to my mind like nothing else. I longed to walk along the shore and feel the fresh sea breeze even more, but with the beaches being quite far away, I knew that on busy days, it wouldn’t be possible to make the trip.

Saphan Hin Park, however, offers a wonderful alternative. The park is vast, and bicycles are available for rent by the hour. As I walked, I noticed bicycles parked in various spots around the park, waiting for anyone who wanted to cycle along the winding paths that hugged the coastline. It’s a popular way to explore the park's expansive grounds while enjoying the refreshing morning air.

ฉันเริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยการเดินเล่นสบายๆ ริมทะเล สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้าเข้าลึกๆ พร้อมชมพระอาทิตย์ขึ้นอย่างช้าๆ เหนือขอบฟ้า ช่วงเวลานี้ ด้วยแสงอ่อนๆ ของรุ่งอรุณที่ส่องประกายบนผืนน้ำ นำความสงบมาสู่จิตใจของฉันอย่างไม่มีอะไรอื่น ฉันอยากเดินไปตามชายฝั่งและสัมผัสลมทะเลที่สดชื่นมากกว่านี้ แต่ด้วยชายหาดที่อยู่ค่อนข้างไกล ฉันรู้ดีว่าในวันที่วุ่นวายคงไม่สามารถเดินทางได้

สวนสาธารณะสะพานหินเป็นทางเลือกที่ยอดเยี่ยม สวนสาธารณะมีขนาดกว้างใหญ่และมีจักรยานให้เช่ารายชั่วโมง ระหว่างเดินก็สังเกตเห็นจักรยานจอดอยู่ตามจุดต่างๆ รอบๆ สวน รอให้ใครอยากปั่นจักรยานไปตามเส้นทางคดเคี้ยวที่โอบล้อมแนวชายฝั่ง เป็นวิธียอดนิยมในการสำรวจพื้นที่อันกว้างขวางของอุทยานพร้อมเพลิดเพลินกับอากาศยามเช้าที่สดชื่น

The white wooden bridge that stretches out into the sea is my favorite spot for taking photos. It’s a place of simple beauty that feels almost timeless. From the bridge, you can gaze out over the vast, endless sea that stretches as far as the eye can see. The deep blue waters blend seamlessly with the sky on the horizon, creating a breathtaking panorama.

On the horizon, I often spot small fishing boats gently bobbing on the waves as they sail out to sea. These boats, with their colorful flags and weathered hulls, are on their way to catch the treasures hidden beneath the water's surface. There’s something tranquil yet alive about this scene—the perfect blend of nature’s calm and human endeavor. It’s a picture-perfect spot that never fails to captivate me every time I visit.

สะพานไม้สีขาวที่ทอดยาวไปในทะเลเป็นจุดที่ฉันชอบถ่ายรูปที่สุด เป็นสถานที่ที่มีความงามเรียบง่ายจนแทบจะไร้กาลเวลา จากสะพานคุณสามารถมองออกไปเห็นทะเลอันกว้างใหญ่ที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา น้ำทะเลสีฟ้าเข้มผสมผสานกับท้องฟ้าบนขอบฟ้าได้อย่างลงตัว ทำให้เกิดภาพพาโนรามาที่น่าทึ่ง

บนขอบฟ้า ฉันมักจะเห็นเรือประมงลำเล็กๆ แล่นไปตามคลื่นเบาๆ ขณะแล่นออกสู่ทะเล เรือเหล่านี้ซึ่งมีธงหลากสีสันและตัวเรือที่ผุกร่อน กำลังเดินทางไปจับสมบัติที่ซ่อนอยู่ใต้ผิวน้ำ ฉากนี้มีบรรยากาศเงียบสงบแต่มีชีวิตชีวา เป็นการผสมผสานอย่างลงตัวระหว่างความสงบของธรรมชาติและความพยายามของมนุษย์ เป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบและประทับใจทุกครั้งที่มาเยือน

The Sun Fish sculpture, crafted from gleaming silver metal, has a striking design with a large circle at the center of its body. In the summer months, when the sun rises directly in line with the sculpture, you can see a magnificent sight—a brilliant, glowing sun perfectly framed within the circle, creating a captivating image that draws the eye.

However, with the rainy season now upon us, the sun's ascent is at a different angle, and the magical alignment is missed. For those who wish to witness the sculpture in all its glory, when the sun rises straight through its center, they must wait until around March. It’s then that the sunrise paints a breathtaking picture, turning the Sun Fish into a radiant centerpiece against the backdrop of dawn.

ประติมากรรม Sun Fish สร้างขึ้นจากโลหะสีเงินแวววาว มีดีไซน์โดดเด่นโดยมีวงกลมขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางลำตัว ในช่วงฤดูร้อน เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นตรงกับรูปปั้น คุณจะมองเห็นภาพอันงดงาม นั่นคือดวงอาทิตย์ที่สุกใสและส่องสว่างล้อมรอบอยู่ในวงกลมอย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้เกิดภาพที่น่าดึงดูดใจที่ดึงดูดสายตา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเราเข้าสู่ฤดูฝนแล้ว การขึ้นของดวงอาทิตย์จึงอยู่ในมุมที่ต่างออกไป และแนวที่น่าอัศจรรย์ก็หายไป สำหรับผู้ที่ปรารถนาจะชมประติมากรรมอันงดงามนี้ เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นตรงตรงกลางจะต้องรอจนถึงประมาณเดือนมีนาคม เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นวาดภาพอันน่าทึ่ง เปลี่ยน Sun Fish ให้เป็นจุดศูนย์กลางที่เปล่งประกายโดยมีฉากหลังเป็นรุ่งเช้า

In the morning, as the tide recedes, the sea reveals stretches of sand dotted with small rocks. This transformation unveils a different side of the seaside, one teeming with life and opportunity for the local villagers. Most of the people living in this area are fishermen, skilled in the art of catching shrimp, shellfish, crabs, and fish.

With the low tide, the fishermen come out, dragging large white foam boxes across the exposed sand to store their catch. They carefully gather the shrimp, shellfish, crabs, and fish they find among the rocks and shallow waters. Once their boxes are filled, they bring their fresh catch to sell to those who come to exercise in the park. Among the variety of seafood they offer, it is the large shrimp that often draws the most attention. Prized for their size, these shrimp can fetch a higher price than other aquatic offerings, making them a sought-after catch in the early morning market by the sea.

ในตอนเช้าเมื่อน้ำลด ทะเลจะเผยให้เห็นแนวทรายที่ทอดยาวไปด้วยหินเล็กๆ การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เผยให้เห็นอีกด้านของชายทะเล ซึ่งเต็มไปด้วยชีวิตและโอกาสสำหรับชาวบ้านในท้องถิ่น คนบริเวณนี้ส่วนใหญ่เป็นชาวประมง มีฝีมือในการจับกุ้ง หอย ปู และปลา

เมื่อน้ำลง ชาวประมงจะออกมาลากกล่องโฟมสีขาวขนาดใหญ่ข้ามทรายเพื่อเก็บปลาที่จับได้ พวกเขารวบรวมกุ้ง หอย ปู และปลาที่พบตามโขดหินและน้ำตื้นอย่างระมัดระวัง เมื่อเต็มกล่องแล้วก็จะนำปลาที่จับได้สดๆ มาขายให้กับผู้ที่มาออกกำลังกายในสวนสาธารณะ ในบรรดาอาหารทะเลที่หลากหลาย กุ้งตัวใหญ่มักดึงดูดความสนใจมากที่สุด กุ้งเหล่านี้มีขนาดที่ใหญ่กว่า โดยสามารถขายได้ในราคาที่สูงกว่าสัตว์น้ำชนิดอื่นๆ ทำให้กุ้งเหล่านี้เป็นที่ต้องการในตลาดเช้าตรู่ริมทะเล

I jogged along the coastal road, which stretched about 3 kilometers, feeling the rhythm of my feet on the pavement and the sea breeze brushing against my skin. Along the way, I paused to capture the breathtaking scenery—waves gently lapping against the shore, the sun casting golden reflections on the water, and the distant silhouettes of fishing boats dotting the horizon.

Each step and every moment felt like a treasure, a pure kind of happiness that money couldn't buy. It was a joy that came from being present, immersing myself in the beauty around me, and experiencing it all firsthand.

ฉันวิ่งไปตามถนนเลียบชายฝั่งระยะทางประมาณ 3 กิโลเมตร สัมผัสได้ถึงจังหวะเท้าบนทางเท้า และลมทะเลที่พัดกระทบผิว ระหว่างทาง ฉันหยุดชั่วคราวเพื่อถ่ายภาพทิวทัศน์อันน่าทึ่ง เช่น คลื่นที่ซัดสาดเข้าหาชายฝั่งอย่างอ่อนโยน ดวงอาทิตย์ที่ทอดเงาสะท้อนสีทองบนผิวน้ำ และเงาเรือประมงที่อยู่ห่างไกลที่กระจายอยู่ตามเส้นขอบฟ้า

แต่ละย่างก้าวและทุกช่วงเวลารู้สึกเหมือนเป็นขุมทรัพย์ ความสุขอันบริสุทธิ์ที่เงินไม่สามารถซื้อได้ มันเป็นความสุขที่ได้มาจากการได้อยู่กับปัจจุบัน ดื่มด่ำกับความงามรอบตัว และสัมผัสประสบการณ์ทั้งหมดนี้โดยตรง

When I reached the end of the coastal road, I ventured into the nearby mangrove forest. This area was equipped with a wooden bridge designed for exercise and to immerse visitors in the rich tapestry of nature. The mangrove forest was a cool, shady retreat, with the dense canopy of mangrove trees creating a tranquil, green haven.

As I walked along the bridge, I was surprised to hear a chorus of squealing sounds echoing through the forest. It was the first time I had encountered this noise, and I was amazed to discover that crabs, usually so quiet, could produce such sounds. The experience was fascinating, adding a new layer of wonder to my exploration.

After taking in the serene beauty of the mangrove forest, I retraced my steps back to the car. It had been a fulfilling day of walking and jogging, totaling about 11 kilometers. As I prepared to head home, I felt a deep sense of satisfaction, knowing that the day's journey had been both invigorating and enlightening.

เมื่อถึงสุดถนนเลียบชายฝั่งก็เข้าไปในป่าชายเลนที่อยู่ใกล้เคียง บริเวณนี้มีสะพานไม้ที่ออกแบบมาเพื่อการออกกำลังกายและให้นักท่องเที่ยวได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ป่าชายเลนเป็นสถานที่พักผ่อนที่ร่มเย็นและร่มเย็น โดยมีร่มไม้หนาทึบสร้างเป็นสวรรค์อันเงียบสงบและเขียวขจี

ขณะที่ฉันเดินไปตามสะพาน ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินเสียงร้องประสานเสียงดังก้องไปทั่วป่า นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพบกับเสียงนี้ และฉันรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าปูซึ่งมักจะเงียบมากสามารถสร้างเสียงเช่นนั้นได้ ประสบการณ์นั้นน่าทึ่งมาก โดยเพิ่มความมหัศจรรย์อีกระดับให้กับการสำรวจของฉัน

หลังจากชมความงามอันเงียบสงบของป่าชายเลนแล้ว ฉันก็เดินกลับขึ้นรถ ถือเป็นวันแห่งการเดินและจ๊อกกิ้งที่เต็มอิ่ม รวมระยะทางประมาณ 11 กิโลเมตร ขณะที่ฉันเตรียมมุ่งหน้ากลับบ้าน ฉันรู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง เมื่อรู้ว่าการเดินทางของวันนั้นทั้งสดชื่นและกระจ่างแจ้ง

Thank you for your support
ขอบคุณสำหรับการโหวต
เลิฟนะยู้ววววววว