An old friend of mine once said that Togashi is an internet troll creator. He can start very well, focus our attention, come up with and interest in an interesting starting idea and good side plots. He also doesn't fuck while dancing, as they say in Poland, and instead of joking like many similar comic book writers, when his character says he's going to kill someone, he's actually working to get rid of someone he doesn't like or needs to eliminate. He also flouts some rules of battle-shounen with warm urine (unfortunately, he cherishes others, Gon is the best example of this. Fortunately, however, he is less annoying than other creators in this field IMO.). So why is he a troll? Because a lot of these things are abandoned by him, and instead we get too many standards and patterns typical of this genre. This colleague also noticed that he only really succeeded in one arc, which is Yorknew. This one also has its flaws, but it's perfectly balanced, there's not too much boredom, the pacing in most episodes is very good, the amount of content, fights, lore development, new characters, as well as their quality, have been properly balanced. We know what the main plot is, the side ones develop the characters, add new bricks to the development of the universe ... This is also the case here, but in a worse version. While I can praise CA for many things, unfortunately it is an underdeveloped arc at the very core. Not like GI, it has more pros than cons, stands out from Japanese mediocrity, but I can't say it's the best arc in HxH. It may be my favorite because I like it the most, but the structure, the dramatic pacing (it's excellent at times, I mean the episodes from the beginning to the beginning of CA to the death of Kite. I write this text based on what I find in CA until the Invasion started), an uneven idea, abandonment or under-development of some ideas prevents me from praising him.
I will start from the end, returning again to what my colleague said. He noticed that he likes to use ideas that genuinely interest him or want to show them in a comic book, and then immediately abandon them or quickly cut the plot. What would an adult game look like where you could lose your life? What would an enemy type look like we haven't seen in battle-shounen yet? SC zerg, like Ants, are only superficially weak, they can be very problematic even without the King. It is a threat that is spreading as rapidly around the world as the plague or Covid-19. It is no longer enough to defeat one or two characters who are only "a little stronger than us and a few days in the gym will help us win". No, the opponents, as I've written several times, are tens, if not hundreds, times stronger (in the case of Royal Guards, in the case of Meruem it is an even larger order of difference). There are even more such threads, and without a full HxH analysis I would not be able to list them - after all, this is not a simple "Dragon Ball", which can be described on a few A4 sheets. I'd have to give up working on other texts and limit myself to just HxH, watching it at a much slower pace. I didn't pay attention to it before - I did it out of lack of knowledge and ignorance.
I didn't notice it either because I hadn't watched HxH from an analytical perspective before, just to have a good time. This time I noticed how many short threads Togashi spent too much time on and other authors (rightly) would have shortened them or limited them to the merits, giving the anime creators a field to develop this story (yes, I'm talking about you lazy MH, which I don't wanted to get rid of the unnecessary lector instead of just showing this action - Togashi is lazy, he doesn't explain anything to you, especially since you dragged some threads to pain). As I wrote in the previous text, if Togashi developed them (Gyro, the idea of setting the Ants in authoritarian states, a few extra episodes for Kite and his young companions - the white-haired man's sudden death was great, but they could have developed their relationship), it could be a very good decision that would bring a lot of freshness to the battle-shounen genre. The arc would develop even more than it does now, so it would have to be rebuilt, reposition the accents, speed up some events, shorten others, and throw some of them into the trash can. Oh, I remembered what else this friend said - he takes a starting idea, which he only half-implements, not playing with it enough. Ok, this is a big asset that sets it apart from "Naruto" (yes, I don't think HxH is better than "Naruto" anymore, but in this respect HxH is really good!), when it was still good, "One Piece ", "Kingdom" (although in this case, I'm not comparing it 1:1, because both titles are too different from each other), and even to some extent FMA. But if you do something halfway, you won't get a satisfying kill or something that stands out from the rest. As for the FMA - as a whole, Arakawa's work is much better, but I liked the individual ideas of her competitor a bit more.
Well, I've located the root cause of one of HxH's biggest problems - Gon and his weakness. You don't need any analytical approach or extensive knowledge for this, you can just see it, you just have to want to see it. And now I fully understand all the people complaining about Gon's character and his power limitations, which I denied for a long time. If the difference between him and Killua and Kurapika wasn't so big, we wouldn't have to have mandatory training every now and then, which primarily helps the protagonist. As for character... Well, Charles and others were 100% right. You can like him, but he's a 100% schematic and stupid hero like Goku. Ok, he has flashes, sometimes even a little bigger flashes (this thread from the episode about the date with the Palm - Killua asked Gon if he knew what adults do after a date, and Ging's son not only wasn't surprised, but you get the impression that spent more pleasant moments in the "hot and wet" embrace of women, the killer's embarrassment was cute), but such flashes can be found in anyone. Even Goku showed up a few times and impressed me - does that make the DB protagonist not a moron? Oh no. Gon is the most annoying character out of all the manga I've listed in these texts.
Another paragraph and I'm still criticizing CA... Well, get ready for another one. Since I ended on a date, I'll start with that as well. The plot with Killua and Illumi, what Biske told him, etc. it all had the potential to be something beautiful, especially after a great conversation with Biske (I especially liked the A vs B, A vs C, C vs D, etc.). This is a very good and universal thread that can be transferred to other problems - it is about, among others, to find the so-called the "golden mean" between selfishness and altruism. Something that many people can't do, which makes them either overly gruff buffoons who look very fundamentally at their own interests, or they hurt themselves with their unreasonable altruism. Only Togashi led him badly (not my words, as Bufalo noted it, I can only confirm it) because Rammot was no real threat to the killer. He wasn't an opponent that would make the white-haired man seriously consider whether he should defend his friend or abandon him to save his own skin. And this could be used beautifully during Invasion, if Gon lost plot armor and the Hunter team had to come to terms with their stupid decision. Or they could decide to leave Gon in place because he made too much of a mistake in the beginning and everyone, including his friend, would like to kick him out for the sake of the mission. The latter solution would be better, because Gon could still fight Pitou and his plot would not change - he would just come to this place, get mad at Pitou and butcher her head.
Just as I criticized the GI finale and Biske's stupidity, here all adult Hunters showed a total brainlessness. They took Gon and Killua with them to fight Pitou, which would make them total shit in a 1vs2 fight. It's like I'm forced to fight to the death with the children - so what if they could hurt me (maybe even seriously if they had 666 tons of luck) how one punch from me would end the fight? Such a Kite could prolong his agony and even surprise his opponent (which he probably did, judging from Pitou's behavior after their fight), but she would jump on them once, and they would end up worse than poachers against big cats (spoiler: how such a heavy cat, hits you with its heavy, sharp paw, under which there are clean muscles, then a person has a very poor chance of survival). Probably only Gorillas are more powerful than them - aside from large animals like elephants, rhinos, etc. Why didn't they take Biske instead? After all, she would do much better in a duet with young Zoldyck. Killua, as I've written several times, is too weak, but he makes up for it with other features. First of all, IQ and composure, because Gon is super stupid in this respect. By the way, Togashi probably once again referred to DB - this time Goku and Vegeta, and more specifically Gon and Killua. Vegeta also thinks too much during the fight, as Whis told him, making him perform worse than Goku. Biske said it in a different way, and Togashi said it in a slightly different context, but when you see her full statement and the context in which she says it, you can see the similarities. Ok, they couldn't get other Hunters (which makes me laugh - Gon and Killua aren't great Nen users, but ok, I can accept the explanation that there was no one else at HQ), but they had Biske on hand.
I am also bothered by the total lack of balance in terms of the development of Ant powers. Seemingly a huge threat, but they started from a very low level of development, a simple rifle would be enough to kill them. If they were at least Nen-enhanced weapons, like Franky's ability from PT. Then the Officers who are strong enough to have Nen techniques and possess superhuman stats (thus counting gigantic growth within one generation, which is not illogical and plain idiotic). Then the Royal Guards, which Netero could beat in a 1vs1 fight, although I can't imagine him being able to kill Youpi - it's something else to beat. If he prepared very well for the fight, the conditions would be favorable to him and he would know the capabilities of his opponents. And he was very lucky. Then Meruem, who even the best Hunters raid wouldn't defeat if they wanted to fight him, like the Justice League with Omniman in Invincible. If they had prepared an ambush for him, they might have defeated him, but it would not have been without casualties. In fact, I suspect that most would die quickly, some would not even know what went wrong with the strength and impetus of meteorites that crash into the moon. Netero had an absolute defense that he had devoted his entire life to developing (being an extremely talented Hunter who invested a lot of experience points in buffs, like Uvogin), yet Meruem learned how to circumvent it rather quickly. And let me remind you that Meruem had a significantly more difficult task - if he was aiming at the head, he could get rid of it faster, instead of playing at cutting off the limbs.
Well, but I'll write about it another time, so far I haven't even started watching Invasion... To sum up, apart from the stage with the live Kite, CA is a big disappointment up to this point. A lot of boredom, pacing that jumps from good to very good, then stops between poor, average and sometimes good. No, I'm not exaggerating at all - while there were some nice elements with Morel's students (and even those weren't very good, especially in terms of what didn't work out), he was disgustingly boring overall. It was so boring that I only listened to the final fight of Knuckles vs. Gon, because I preferred to clean the floors at home from my dog's hair. On the other hand, elements of little importance to the lore or characters (or those that I remember well and know that they are not of great importance for later events), I scrolled mercilessly. In three episodes, I listened to maybe only 9 minutes (if these fragments were cut and glued into 1 video). I can't remember ever seeing something so boring in an anime. Even DB and DBZ were less dragged out and boring (and having seen the entire anime only a few years ago, I know what I'm talking about). Was it worse pacing than the OP's animated adaptation? I don't know, it was definitely comparable. And the worst thing is that in the later stages of CA, there will also be a few such weak elements. Other than that, absolutely nothing fucking happens. Boredom. Worst stage in HxH I've seen. That's right, Morel. I guess what Togashi wanted to show with his character, but... some consistency, sir. Morel met Killua and Gon, knows nothing about them and called them a bunch of losers even though Puss was much stronger than Kite. A month later, he thinks something completely different (he says "they'll be fine, they're adult tigers" when Knov correctly pointed out that they are too weak to take them there)... Speaking of Kite, the death of this wasp huntress though It was great, it didn't move me at all. Mainly because, although we've known her from the beginning, we didn't know anything about her.
One last thing that caught my eye - excessive randomness among Ants. There are no logical rules, who takes over what features, what appearance, how it is done, why some Chimeras are more insect-like, others more animalistic, and Royal Guards look like they are game consoles from different generations (PS1, PS, PS3...). In fact, this is a mistake, and I agree with Bufalo, who once pointed it out, but at the same time I don't agree with him - it's just a minor detail IMO that I wouldn't care about. There are bigger problems in my opinion, it's purely a visual thing. In general, it's the same with Nen - although I don't mind the fact that the skills are totally different and Togashi can come up with whatever he wants. I've thought about it, and I think that while I can say I'm wrong in the earlier example, I don't see any reason to complain here. There's magic, like in the world of The Witcher, WarCraft, or God of War, which is what it is, and people just learned to use it that way. And actually, it doesn't even bother me much, because it makes the Royal Guards more expressive as characters, and I missed them on the side of Ants. Colt and Queen are insufficient.
Well, that's it for now. I know that after this text you can get the impression that I don't like this arc and I criticize it more than the previous one. None of those things, my critique is because I love it and see a lot of bugs that could be beautiful if they were fixed. Apart from "Kingdom" and to some extent "Jojo's Bizarre Adventure", "Space Battleship Yamato", or "Space Brothers" (and maybe a few other anime that I've forgotten now), no anime has so enriched my imagination. Even though it's been a few years since the end of this story, it still holds a special place in my heart. However, I now know how much I idealized her over the years.
Kiedyś mój dawny kolega powiedział, że Togashi to twórca o charakterze internetowego trolla. Potrafi bardzo dobrze zacząć, skupić naszą uwagę, wymyślić i zainteresować ciekawym pomysłem wyjściowym oraz niezłymi wątkami pobocznymi. Nie pierdoli się również w tańcu, jak to się mówi w Polsce i zamiast żartować, jak wielu autorów podobnych komiksów, to gdy jego postać mówi, że kogoś zabije, to faktycznie działa w celu pozbycia się kogoś, kogo nie lubi lub musi go wyeliminować. Tak samo olewa ciepłym moczem niektóre zasady battle-shounenów (inne niestety pielęgnując, Gon jest tego najlepszym przykładem. Na szczęście, jest jednak mniej irytujący od innych twórców na tym polu IMO.). Dlaczego zatem jest trollem? Bo wiele z tych rzeczy, jest przez niego porzucanych, a zamiast tego dostajemy za dużo standardów i schematów typowych dla tego gatunku. Ten kolega zauważył również, że tak naprawdę udał mu się tylko jeden arc, czyli Yorknew. Ten też ma swoje wady, ale jest idealnie zbalansowany, nie ma zbyt wiele nudy, pacing w większości odcinków jest bardzo dobry, ilość contentu, walk, rozwijania lore, nowych postaci, jak również ich jakość, zostały odpowiednio wyważone. Wiemy, co jest głównym wątkiem, te poboczne rozwijają bohaterów, dodają nowe cegiełki do rozwinięcia uniwersum... W tym przypadku również tak jest, ale w gorszej wersji. Choć mogę pochwalić CA za wiele rzeczy, to niestety jest to niedopracowany arc u samych podstaw. Nie tak jak GI, ma więcej zalet niż wad, wyróżnia się czymś na tle przeciętności z Japonii, ale nie mogę powiedzieć, by był to najlepszy arc w HxH. Może być moim ulubionym z uwagi na to, że lubię go najmocniej, ale struktura, dramatyczny pacing (momentami jest wyśmienity, mam tu na myśli odcinki od początku do rozpoczęcia CA do śmierci Kite'a. Piszę ten tekst w oparciu o to, co znajduje się w CA do momentu rozpoczęcia Inwazji), nierówny pomysł, porzucenie lub niedostateczne rozwinięcie niektórych pomysłów, uniemożliwia mi chwalenie go.
Zacznę od końca, powracając ponownie do wypowiedzi kolegi. Zauważył, że lubi wykorzystywać pomysły, które go autentycznie interesują lub chce je pokazać w komiksie, a zaraz potem je porzuca lub błyskawicznie ucina wątek. Jakby wyglądała gra dla dorosłych, w której można stracić życie? Jakby wyglądał typ przeciwnika, którego jeszcze nie widzieliśmy w battle-shounenach? Zergi z SC, podobnie jak Mrówki są tylko pozornie są słabe, mogą być bardzo problematyczne, nawet gdyby nie było Króla. Jest to zagrożenie, które rozwija się równie błyskawicznie po świecie, jak Dżuma lub Covid-19. Nie wystarczy już pokonać jednej max dwóch postaci, które są tylko "trochę silniejsze od nas i kilka dni na siłowni pomoże nam wygrać". Nie, przeciwnicy jak już kilka razy pisałem, są kilkadziesiąt, jeśli nie setki razy silniejsi (w przypadku Royal Guards, w przypadku Meruema jest to jeszcze większy rząd różnicy). Takich wątków jest jeszcze więcej, a ja bez pełnej analizy HxH nie byłbym ich w stanie wypisać - wszakże to nie jest prosty "Dragon Ball", którego można opisać na paru kartkach formatu A4. Musiałbym porzucić prace nad innymi tekstami i ograniczyć się tylko do HxH, oglądając go znacznie wolniejszym tempem. Wcześniej nie zwracałem na to uwagi - robiłem to przez niewiedzę i ignorancję.
Nie dostrzegałem też tego, bo nie oglądałem wcześniej HxH z perspektywy analitycznej a jedynie po to, by miło spędzić czas. Tym razem zauważyłem ile było takich krótkich wątków, którym Togashi poświęcił za dużo czasu i inni autorzy (słusznie) by je skrócili lub ograniczyli się do meritum, dając twórcom anime pole do rozwinięcia tej historii (tak, o was mówię lenie z MH, którym nie chciało się pozbyć się zbędnego lektora, zamiast po prostu pokazać tę akcję - Togashi to leń, Was nic nie tłumaczy, zwłaszcza że przeciągaliście do bólu niektóre wątki). Jak już napisałem w poprzednim tekście, gdyby Togashi je rozwinął (Gyro, pomysł na to, by umieścić akcję z Mrówkami w państwach autorytarnych, kilka dodatkowych odcinków dla Kite'a i jego młodych towarzyszy - nagła śmierć białowłosego była super, ale mogli nieco rozwinąć ich relację), to mogłaby być to bardzo dobra decyzja, która wprowadziłaby dużo świeżości do gatunku battle-shounenów. Arc rozwinąłby się jeszcze bardziej niż obecnie, więc trzeba byłoby go przebudować, inaczej rozłożyć akcenty, przyśpieszyć pewne wydarzenia, inne skrócić, a niektóre z nich wywalić do kosza na śmieci. O, przypomniałem sobie, co jeszcze powiedział ten kolega - bierze pomysł wyjściowy, który realizuje tylko połowicznie, za mało bawiąc się nim. Ok, jest to duży atut, który wyróżnia go na tle "Naruto" (tak, nie uważam już by HxH było lepsze niż "Naruto", ale w tej kwestii HxH jest naprawdę dobre!), gdy ten jeszcze był dobry, "One Piece", "Kingdom" (choć w tym przypadku, nie porównuję tego 1:1, bo oba tytuły za bardzo różnią się od siebie), a nawet do pewnego stopnia FMA. Ale jeżeli robisz coś połowicznie, to nie zrobisz ani satysfakcjonującego mordobicia ani czegoś wyróżniającego się na tle reszty. Co do FMA - jako całość, dzieło Arakawy jest znacznie lepsze, ale pojedyncze pomysły jej konkurenta spodobały mi się nieco bardziej.
No i zlokalizowałem główny powód jednego z największych problemów HxH - Gon i jego słabość. Nie trzeba do tego jakiegoś analitycznego podejścia lub dużej wiedzy, to po prostu widać, trzeba jedynie chcieć to dostrzec. I teraz w pełni rozumiem wszystkich ludzi, którzy narzekają na charakter Gona i jego ograniczenia w mocy, co ja przez długi czas negowałem. Gdyby różnica między nim, a Killuą i Kurapiką nie była tak duża, to nie musielibyśmy mieć co chwilę obowiązkowego treningu, który pomaga przede wszystkim protagoniście. Jeśli chodzi o charakter... Cóż, Karol i inni mieli 100% racji. Można go lubić, ale to 100% schematyczny i głupi bohater jak Goku. Ok, miewa przebłyski, czasem nawet nieco większe przebłyski (ten wątek z odcinka o randce z Palm - Killua pytał Gona, czy wie co dorośli robią po randce, a syn Ginga nie dość, że nie był zaskoczony, to jeszcze można odnieść wrażenie, że spędził więcej przyjemnych chwil w "gorących i mokrych" objęciach kobiet, zawstydzenie zabójcy było urocze), ale takie przebłyski mogę znaleźć u każdego. Nawet Goku parę razy wykazał się i zaimponował mi - czy to sprawia, że protagonista DB nie jest debilem? No nie. Gon jest jest najbardziej irytującą postacią ze wszystkich mang, jakie wymieniłem w tych tekstach.
Kolejny akapit, a ja wciąż krytykuję CA... No to przygotujcie się na kolejny. Skoro zakończyłem na randce, to również od niej zacznę. Wątek z Killuą i Illumim, to co mu powiedziała Biske etc. wszystko to miało potencjał na coś pięknego, zwłaszcza po świetnej rozmowie z Biske (spodobał mi się szczególnie fragment A vs B, A vs C, C vs D etc.). To bardzo dobry i uniwersalny wątek, który można przenieść na inne problemy - chodzi w nim m.in. o znalezienie tzw. "złotego środka" między egoizmem, a altruizmem. Coś czego nie umie wielu ludzi, przez co są albo zbyt mrukliwymi bucami, którzy patrzą bardzo zasadniczo na swoje interesy albo szkodzą sami sobie swoim nierozsądnym altruizmem. Tylko że Togashi go fatalnie poprowadził (nie moje słowa, jako 1 zauważył to Bufalo, ja mogę to jedynie potwierdzić), bo Rammot nie stanowił realnego zagrożenia dla zabójcy. Nie był przeciwnikiem, przez którego białowłosy musiałby na poważnie zastanowić się, czy powinien bronić swojego przyjaciela, czy go porzucić, by ratować swoją skórę. A można to było pięknie wykorzystać podczas Inwazji, gdyby Gon straciłby plot armor, a ekipa Łowców musiałaby się pogodzić ze swoją debilną decyzją. Albo mogliby zdecydować, że zostawiają Gona na miejscu, bo popełnił zbyt duży błąd na początku i każdy, włącznie z jego przyjacielem, chciałby go wyrzucić dla dobra misji. To drugie rozwiązanie byłoby lepsze, bo Gon mógłby nadal walczyć z Pitou i jego wątek by nie uległ zmianie - po prostu przyszedłby do tego miejsca, wściekł się na Pitou i zmasakrował jej głowę.
Tak jak krytykowałem finał GI i głupotę Biske, tak tutaj wszyscy dorośli Łowcy wykazali się totalnym bezmózgowiem. Wzięli ze sobą Gona i Killuę do walki z Pitou, która zrobiłaby z nich totalne gówno w walce 1vs2. To tak, jakbym ja został zmuszony do walki na śmierć i życie z dziećmi - co z tego, że one mogłyby mnie zranić (może nawet poważnie, gdyby mieli 666 ton szczęścia), jak jeden mój cios skończyłby walkę? Taki Kite mógł przedłużyć swoją agonię, a nawet zaskoczyć przeciwnika (co też zapewne zrobił, wnioskuję tak po zachowaniu Pitou po ich walce), ale ona raz na nich by skoczyła, a oni skończyliby gorzej niż kłusownicy w walce z dużymi kotami (spoiler: jak taki ciężki kot, przypierdoli swoją ciężką, ostrą łapą, pod którą są czyste mięśnie, to człowiek ma bardzo marne szanse na przeżycie). Chyba tylko Goryle są potężniejsze od nich - pomijając duże zwierzęta, jak słonie, nosorożce etc. Czemu nie wzięli zamiast niego Biske? Przecież ona znacznie lepiej poradziłaby sobie w duecie z młodym Zoldyckiem. Killua, jak już kilkukrotnie pisałem, jest za słaby, ale nadrabia innymi cechami. Przede wszystkim IQ i opanowaniem, bo Gon pod tym względem jest mega głupi. Swoją drogą, Togashi chyba po raz kolejny nawiązał do DB - tym razem Goku i Vegety, a konkretniej Gona i Killui. Vegeta również za dużo myśli podczas walki, o czym mówił mu Whis, przez co osiąga gorsze wyniki niż Goku. Biske co prawda powiedziała to w inny sposób, zaś Togashi mówił to też w nieco innym kontekście, ale gdy zobaczy się jej pełną wypowiedź i kontekst w jakim to mówi, to widać podobieństwa. Ok, nie mogli zdobyć innych Łowców (co mnie trochę śmieszy - przecież Gon i Killua nie są wybitnymi użytkownikami Nen, ale ok, mogę przyjąć to wytłumaczenie, że nie było nikogo innego w centrali), ale Biske akurat mieli pod ręką.
Przeszkadza mi również totalny brak balansu w kwestii rozwoju mocy Mrówek. Niby olbrzymie zagrożenie, ale startowali z bardzo niskiego poziomu rozwoju, zwykły karabin wystarczył by je zabić Gdyby to były chociaż bronie wzmocnione przez Nen, jak umiejętność Franky'ego z PT. Potem Oficerowie, którzy są na tyle silni, by mieć techniki Nen i posiadają nadludzkie statystyki (zaliczając tym samym gigantyczny rozwój w ramach jednego pokolenia, co jest nie nielogiczne i zwyczajnie idiotyczne). Potem Royal Guards, których Netero mógłby pokonać walcząc 1vs1, aczkolwiek nie wyobrażam sobie by był w stanie zabić Youpiego - co innego pokonać. Gdyby bardzo dobrze się przygotował do walki, sprzyjałyby mu warunki i znałby możliwości przeciwników. Oraz miał dużo szczęścia. Potem Meruem, którego nie pokonałby nawet raid najlepszych Łowców, jakby chcieli z nim walczyć, jak Justice League z Omnimanem w " Invincible". Gdyby przygotowali na niego zasadzkę, to może by go pokonali, ale nie obyłoby się bez strat. Ba, podejrzewam że większość by umarła w szybki sposób, niektórzy by nawet nie wiedzieli, co w nim pierdolnęło z siłą i impetem meteorytów, które rozbijają się o księżyc. Netero miał obronę absolutną, której rozwijaniu poświęcił całe życie (będąc wybitnie utalentowanym Łowcą, który zainwestował dużo punktów doświadczenia we wzmacnianie, jak Uvogin), a mimo to Meruem dość szybko nauczył się, jak ją obejść. A przypominam, że Meruem miał znacząco utrudnione zadanie - gdyby celował w głowę, to mógłby szybciej się jej pozbyć, zamiast bawić się w odcinanie kończyn.
No ale o tym napiszę innym razem, na razie to ja nawet nie zacząłem oglądać Inwazji... Reasumując, pomijając etap z żywym Kite, to CA do tego momentu jest dużym zawodem. Dużo nudy, pacing który skacze z poziomu dobrego na bardzo dobry, by potem zatrzymać się między słabym, średnim, a czasem niezłym. Nie, absolutnie nie przesadzam - mimo, że było kilka fajnych elementów z uczniami Morela (ale nawet i one nie były zbyt dobre, zwłaszcza w kontekście tego, co się nie udało), to generalnie był on obrzydliwie nudny. Był tak nudny, że finałową walkę Knuckles vs Gon jedynie przesłuchałem, bo wolałem sprzątnąć podłogi w domu z sierści mojego psa. Z kolei elementy mało istotne dla lore lub postaci (względnie te, które dobrze zapamiętałem i wiem, że nie mają większego znaczenia dla późniejszych wydarzeń), przewijałem bezlitośnie. W trzech odcinkach, przesłuchałem może tylko 9 minut (gdyby te fragmenty wyciąć i skleić w 1 filmik). Nie przypominam sobie, kiedy widziałem coś tak nudnego w anime. Nawet DB i DBZ były mniej przeciągane i nudne (a że widziałem całe anime zaledwie parę lat temu, to wiem co mówię). Czy był gorszy pacing niż w przypadku animowanej adaptacji OP? Nie wiem, na pewno był on porównywalny. A najgorsze jest to, że na późniejszych etapach CA, też będzie kilka takich słabych elementów. Poza tym, absolutnie nic się kurwa nie dzieje. Nuda. Najgorszy etap w HxH, jaki widziałem. A właśnie, Morel. Domyślam się, co Togashi chciał pokazać jego postacią, ale... trochę konsekwencji panie autorze. Morel poznał Killuę i Gona, nic o nich nie wie i nazwał ich bandą frajerów, mimo że Kot był znacznie silniejszy niż Kite. Miesiąc później, myśli już coś zupełnie innego (mówi "poradzą sobie, to dorosłe tygrysy", gdy Knov słusznie zauważył, że są zbyt słabi, by ich tam brać)... A skoro mówię o Kite, to śmierć tej łowczyni z osami choć była super, to kompletnie mnie nie ruszyła. Głównie dlatego, że choć ją znamy od początku, to nic o niej nie wiedzieliśmy.
Jeszcze ostatnia rzecz, która rzuciła mi się w oczy - nadmierna losowość wśród Mrówek. Brak jakiś logicznych zasad, kto przejmuje jakie cechy, jaki wygląd, na jakiej zasadzie to się odbywa, dlaczego niektóre Chimery są bardziej owadzie, inne bardziej zwierzęce, a Royal Guards to wyglądają, jakby byli konsolami do gier z różnych generacji (PS1, PS, PS3...). Faktycznie, jest to błąd i zgadzam się z Bufalo, który kiedyś na to zwrócił uwagę, ale jednocześnie się z nim nie zgadzam - akurat to jest IMO niezbyt istotny detal, bym się tym przejmował. Są wg mnie większe problemy, to sprawa czysto wizualna. W sumie podobnie jest w przypadku Nen - co prawda nie przeszkadza mi fakt, że umiejętności są totalnie różne i Togashi może wymyślić, co tylko chce. Zastanawiałem się nad tym i uważam, że o ile mogę uznać, iż się mylę we wcześniejszym przykładzie, o tyle tutaj nie widzę powodów do narzekań. Jest magia, jak w świecie "Wiedźmina", "WarCraft", czy "God of War", która jest tym, czym jest, a ludzie po prostu tak się nauczyli ją wykorzystywać. A mi w sumie to nawet niespecjalnie przeszkadza, bo dzięki temu Strażnicy Królewscy są bardziej wyraziści jako postacie, a brakowało mi takowych po stronie Mrówek. Colt i Królowa to trochę za mało.
No i póki co to tyle. Wiem, że po tym tekście można odnieść wrażenie, że nie lubię tego arcu i krytykuję go bardziej niż poprzedni. Nic z tych rzeczy, moja krytyka wynika z tego, że go uwielbiam i dostrzegam wiele błędów, które gdyby je naprawić, to mógłby być czymś pięknym. Pomijając "Kingdom" i do pewnego stopnia "Jojo's Bizarre Adventure", "Space Battleship Yamato", czy "Space Brothers" (i może kilka innych anime, o których teraz zapomniałem), żadne anime tak nie ubogaciło mojej wyobraźni. Mimo, że minęło już kilka lat od zakończenia tej historii, to nadal ma specjalne miejsce w moim sercu. Aczkolwiek już wiem, jak bardzo ją idealizowałem przez lata.